لَا يَدْخُلُ الْجَنَّةَ مَنْ كَانَ فِي قَلْبِهِ مِثْقَالُ ذَرَّةٍ مِنْ كِبْرٍ
«Жүрегінде мысқалдай тәкаппарлығы бар адам жәннатқа кірмейді», – деген (имам Мүслим).
Алла Тағала қасиетті Құранның «Луқман» сүресі, 18-аятында Лұқман Хакимның өзінің ұлына:
وَلاَ تُصَعِّرْ خَدَّكَ لِلنَّاسِ وَلاَ تَمْشِ فِي الأَرْضِ مَرَحًا إِنَّ اللهَ لاَ يُحِبُّ كُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ
«Адамдардан жүзіңді кері бұрма әрі жер бетінде кердеңдеп жүрме. Ақиқатында, Алла әрбір өркөкіректі әрі мақтаншақты жақсы көрмейді», – деп, өсиет айтқандығын баяндаған.
Қисса
Хазіреті Омар (Алла оған разы болсын) бір күні арқасына үлкен әрі ауыр, кір қапты арқалап Мәдинаның ең үлкен көшелерімен әрең жүріп бара жатады. Оны көрген ұлы Абдулла жүгіріп келіп: «Әке, мұныңыз қалай? Халиф деген атыңыз бар, қапты көтеретін адам таппадыңыз ба?» – деп сұрайды. Сонда хазіреті Омар (Алла оған разы болсын): «Балам, қапты көтеретін адам таппай қалғанымнан емес. Бір мезетке нәпсімнің тәкәппарлығы бой беріп, өзін өзгеден жоғары көргенін сезініп қалдым. Соны қайта жерге түсіру үшін (нәпсімді тәрбиелеу үшін) осылай істеуім керек болды», – деп жауап берген екен.
Достарыңызбен бөлісу: |
