ДОСПАМБЕТ ЖЫРАУ (1490-1523)

164

ның  қалыптасу  кезеңінде  өмір  сүр- 

ді. Өз заманындағы жорықтарға, Қы- 

рым, Ноғайлы, Қазан хандықтары ара- 

сындағы  ұрыстарға  қатысқан,  бүкіл 

Дешті-Қыпшақты жақсы білген, Стам- 

бул  мен  Бақшасарайда  да  болған. 

Д.ж.  мұрасының  дені  жоғалған,  ел 

аузында,  жекелеген  қолжазбаларда 

сақталған туындылары 19 ғ. бас ке- 

зінде  әртүрлі  жинақтарға  енді.  Сов. 

тұсында  «Алдаспан»  антологиясын- 

да  (1971)  оның  табылған  шығарма- 

лары толық жарияланды. Д.ж. жыр- 

ларынан оның ой-өрісі, мұрат-мақса- 

ты, рухани өмірі, ғибраттық қағида- 

лары,  дүниеге  философиялық  көз- 

қарасы айқын аңғарылады. Жауынгер 

жырау туындыларының рухы ескілі- 

гіне,  көркемдеу  әдістерінің  көнелі- 

гіне қарамастан, көңілге әсер етерлік 

терең, тілге орамды. Бұхар, Махамбет 

жырларынан  Д.ж.  түркітайпалары- 

ның  арасындағы  көп  қақтығыстар- 

дың  бірінде,  1523  ж.  Астрахань  ма- 

ңында қаза тапты.

ДОСТЫҚ – адамға, табиғатқа, жан-

жануарларға көрсетілетін ізгі іс-әре- 

кет. Д. ынтымақпен, татулықпен не-

гізделеді. Д. – адамға, табиғатқа, жан-

жануарларға көрсетілетін міндеттерді 

өтеудің белгісі деп те түсінуге бола-

ды. Д. психология ғылымында сезім 

түсінігімен ұштасып, сол сезімнің жо- 

ғары  түрі  ретінде  қарастырылады. 

Адамның әртүрлі жас ерекшеліктері-

не байланысты достық психологиясы 

И.С.Конның еңбектерінде талданған.

жүктеу/скачать 11,21 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: