§ 3. Орхон-Енисей ескерткіштерінің тілі – қазақтың ауызша және жазба әдеби тілдерінің бір арнасы Көне түркі дәуірінен, оның ішінде V-X ғасырлардан, бізге
мынадай жәдігерліктер жеткені мәлім:
1. V ғасырға жататын руна (сына) жазулы Талас-Енисей
ескерткіштері: құлпытастардағы эпитафиялар, олар – 1-2 сөй-
лемнен 5-6 сөйлем көлемінде айтылған тарих;
2. VIII ғасырға жататын руна жазулы Орхон ескерткіш-
тері: құлпытасқа қашалып сызылған (жазылған) түркі тайпа-
ларының сол дәуірдегі атақты қағандары мен батырлары: Білге
қаған, Елтеріс қаған, Күлтегін, Тонықұқтар туралы тарихи
шежірелер;
3. VIII-X ғасырлардағы ұйғыр жазулы жору, аян айту, діни
аңыз түріндегі ескерткіштер (жазбалар).
Зерттеушілердің көбі қазақ халқының өзге түркі халық-
тарымен ортақ тарихының басы VI-IX ғасырларда өмір сүрген
Түрік қағанаты дәуірінен, яғни VI ғасырдың ортасында гун
державасының қираған жұртында қалған ру-тайпалардың дер-
бес мемлекет құрған кезеңінен басталады деп санайды. Ал
Түрік қағанатында, жоғарыда көрсетілгендей, жазба әдебиет,
поэтикалық сөз үлгісі, яғни әдеби тілі болған. Зерттеуші
Қ.Өмірәлиев өте дұрыс танығандай, түркілердің V-VIII ғасыр-
лардағы көркемсөз үлгісі – түркі поэзиясының, әдеби тілінің
туу басы емес, тарихи белгілі кезеңінің ғана басы, яғни
түркілердің ауызша поэзиясы: тұрмыс-салт жырлары, жоқтау
өлең айту салты, дидактикалық, шешендік толғаулар, мақал-
мәтелдер өте арғы дәуірлерде жасалған