Вступ. статья и коммент. В.А.Панова. М., 1934. С.342.
284
болсақ
1
, біз ҥшін бастысы – тҥркі тайпаларының кҿркем ойлау қабілеті.
Оның қоғам дамуының белгілі бір кезеңінде туатыны анық.
Тҥркі қағанаты дҽуірінен жеткен жазбаларда сол кезеңдегі тайпалардың
дҥниетанымына қатысты мҽліметтер де сақталған.
Биікте кҿк Тҽңрі
Тҿменде қара жер жаралғанда,
Екеуінің арасында адам
баласы жаралған.
Ҥзе кҿк теңрі
Асра йағыз йер қылынтуқда,
Екін ара кісі
Оғлы қылынмыс, -
деген жолдар кҿне тҥркі тайпаларының ҥш ҽлем туралы ҧғым-тҥсініктерімен
байланысты болса, жазбаларда Тҽңірлік ҧғымға қатысты наным-сенім
кҿріністері басымдау. «Кҿк тҥрік», «Кҿкте тҥркі тҽңірісі» деген ҧғымдар
соның дҽлелі. Жазбаларда осы Тҽңірлік ҧғымға қатысты наным-сенім
кҿріністері басымдау. Оларды Кҿк Тҽңірі, Жол Тҽңірі, Жер-су Тҽңірі жҽне
Ҧмай деп жіктеуге болады. Бҧл тҽңірлердің қоғамнан алатын ҿзіндік орны
болған. Мысалы, тҽңірлердің ҥлкені – Кҿк Тҽңірі, кішісі – Жол Тҽңірі, ал
Ҧмай - ҽйел Тҽңірісі. «Тҽңірі, Ҧмай, қасиетті жер-су» деген жолдар
«Тоныкҿк» жазбасынан да кездесіп отырады.
Кҿкке табыну, жеке тҧлғаларды кҥн нҧрынан жарату – тҥркі, қытай
жазбаларынан қатар кездесетін кҿне
сарын десек, осы наным-сенімдерден
ҽлемдік мифологияға тҽн жамандық пен жақсылық тартысын да аңғаруға
болады. Мысалы, Эрклинг – адам ҿлімінің Тҽңірісі болса, Ҧмай – адам
баласының туысын реттейтін Тҽңірі.
Тҥркі тайпаларының кҿне ҧғым-тҥсініктерін байқататын атаулардың бірі
– бҿрі тотемі. Ежелгі аңыз желісі бойынша, тҥріктер (Ашина) осы қасқырдан
тараған-мыс. «Оғызнама» аңызында олардың ҽскерін ҥнемі кҿк бҿрі бастап
отырады.
Тҥркі қағанаты дҽуіріндегі жазбалардың
фольклорлық сипатына
қатысты пікірлер Ҽ.Қоңыратбаев, Р.Бердібай секілді қазақ ғалымдарының
еңбектерінен де табылады. Мысалы: «Кҥлтегін» жырын Иоллығ тегін ғана
емес, тайпа ақындары жырласа да ғажап емес. Қағандар қобызшы,
айтушылар ҧстаған. Сҿйтіп, басында кҿшпелі
елдердің халық поэзиясы
тайпалық шаруалар ортасында туған. Оның басы – Тҥрік қағанатының
дҽуірі»
2
,- деген жолдардың бҧл жазбалардың табиғатын тануға тигізер
ықпалы жоқ емес.
Орхон жазбаларында монолог, лирикалық қаратпа сҿз, тҥрлі теңеу,
эпитет,
метафора, метонимия элементтері де кездесіп отырады. Ондағы
кҿркем сҿз кҿріністерін Ғ.Айдаров арнау-жоқтау, тарихи баяндау, шешендік
сҿз, эпикалық дҽстҥрге жуық суреттеулер деп орынды кҿрсеткен
3
. Мысалы,
жазбада Иоллығ тегін мен Могилян (Білге қаған) ҿз ойларын бірде мҧң-шер,
1
Токарев С.А. Ранние формы религии. М., 1990. С.51-84; 266-291.
2
Қоңыратбаев Ҽ. Қазақ эпосы жҽне тҥркология. Алматы, 1987. 78-б.
3
Айдаров Ғ. Орхон ескерткіштерінің тексі. Алматы, 1990. 30-б.
285
бірде батырлық рухта жеткізіп отырады:
Кҿзге ыстық жас келер,
Кҿңілге ауыр шер келер.
Шексіз қайғырдым,
Қатты қайғырдым.
Кҿзде йаш келсер,
Іті да кҿнулге сығыт келсер.
Йантуру сақынтым,
Қатуғды сақынтым.
* * *
Шабамыз!… дедім,
Шаптық, қудық.
Екінші кҥні (тағы) келді,
Ҿртше жалындап келді,
Соғыстық.
Бізден екі-ҥш есе артық еді,
Тҽңірі жарылқағандықтан
Біз де қорықпадық,
Соғыстық.
Тегелім,- тідім,
Тегдіміз, йайудумыз.
Екінті кҥні (тағы) келті,
Ҿртче кузуп келті,
Сҥңҥсдіміз.
Бізінте екі ҥчу сҥңарча артуқ ерті,
Теңрі йарҥлқадуқ ҥңчун,
Ҥкҥс тійін, біз қорқмадумуз,
Соңҥсдіміз.
Тҥркі жазба ескерткіштерінің фольклорлық болмысын айғақтайтын
белгілердің бір парасы – бейнелі сҿздер. Жазбадан:
Қара кҿлде соғыстық.
Қара кҿлте сҥнҥгидіміз.
Достарыңызбен бөлісу: