Ақпан буржуазиялық демократиялық революциясының Қазақстанға

Жұмысшы шаруа, солдат депутаттарының Кеңесі (советтер) құрылды. 
Уақытша үкіметтің ұстаған бағыты-капитализмді дамыту. 
Жұысшы, шаруа және солдат депутаттары Кеңесі бағыты – социализм құру. 
Буржуазиялық – демократиялық Ақпан революциясының жеңіске жетуі 
өлкендегі еңбекшілердің саяси белсенділігін өсірді. 
Қазақстанда Кеңестер 1917 жылы наурыз – мамыр айларында Семейде, 
Әулиеатада, Петропавлда, Көкшетауда, Ақмолада, Павлодарда, Оралда, 
Өскеменде, Атбасарда, Түркістан өлкесінде және т.б. жерлерде құрыла 
бастады. Жұмысшы табы мен солдат депутаттарының ізінше сәуір – мамыр 
айларында шаруа депутаттарының Қеңістері құрылды. Оларда көпшілік 
орынды меньшевиктер мен эсерлер алды. 
Уақытша үкіметтің қазақ өлкесіндегі жергілікті органдары 1917 жылы 
наурыз – сәуірде құрылды. Уақытша үкімет облыстарды басқаруға бұрыңғы 
патша чиновниктерін және қазақтың ұлттық зиялыларын сайлады. Ә. 
Бөкейханов Төрғайдағы Уақытша үкімет органдарының комиссары, 
М.Тынышбаев Жетісудағы Уақытша үкімет органдарының комиссары, 
М.Шоқай Түркістанның Уақытша үкіметінің комиссары болып қызмет 
атқарды. 
Ақпан революциясынан кейін ұлттық-либералдық қозғалыстың басшылары 
(Ә. Бөкейханов, М.Тынышбаев, М.Шоқай және т.б.) қоғамдық – саяси 
дамудың маңызды мәселелері бойынша Уақытша үкімет жағына шықты. 
Уақытша өкімет органдары өзінің әлеуметтік құрамы, басқару әдістері 
жағынан революцияға дейінгі патша әкімшілігі жергілікті халыққа қалай 
қараса, бұл да солай қарады. 
Дегенменде, Уақытша өкімет біраз шараларды жүзеге асырды: 
1. 1917 жылы 14 наурызда – «Бұратаналарды» тыл жұмысына алу 
тоқтатылды. 
2. 1917 жылы 20 наурызда «Азаматтардың дін ұстауына, дінге сенуіне, ұлтқа 
байланысты құқықтарды шектеудің күшін жою туралы» қаулы қабылданды. 
3. 1917 жылы 5 мамырда – «Қара жұмысқа алғандарды еліне қайтару 
туралы», 1917 жылы 8 қыркүйекте – «Жетісу облысының 1916 жылғы 
көтеріліс кезінде зардап шеккен халқына қазынадан 11 млн. 150000 сом бөлу 
туралы» қаулылар қабылданды. (5 млн. сомы – жергілікті халыққа, 6 млн. 
150000 сомы – орыс халқына). 
Кеңес үкіметінің көтерген мәселелері: 
1. Шаруаларға жер беру 
2. Жұмысшыларға – 8 сағаттық жұмыс күні 
3. Соғысты тоқтату 
4. Халыққа бейбітшілік беру 

Алайда, Уақытша-үкімет большевиктердің (Кеңестердің) көтерген 
мәселелерінің бірде – береуін орындамады. 
Сөйтіп, Уақытша үкімет самодержавиенің аграрлық және ұлттық саясатын 
жалғастыра берді. 
Саяси партиялар мен ағымдар. 
Тыл жұмысшыларының орыс жұмысшыларымен, солдаттармен қарым-
қатынаста болуы олардың саяси санасының өсуіне ықпал етті. 
1917 жылы қазақ өлкесінде әртурлі саяси партиялар мен ағымғардар 
(қозғалыстар) құрылды. 
Верныйда – «Қара жұмысшылар одағы» (жетекшесі Жүсіп Бабаев), 
Сергиопольде (Аяғоз) – «Солдаттардың орыс-мұсылман ұйымы», 
Петропавлда – «Жас арбакештер одағы» құрылды. 
Осы жылдары жастар ұйымдары құрылып, белсенді жұмыс жүргізді: 
Әулиеата мен Меркеде «Қазақ жастарының революцияшыл одағы», 
Ақмолада - «Жас қазақ» ұйымы, Петропавлда - «Талап» ұйымы, Спасск 
заводында - «Жас жүрек» ұйымдары құрылды. 
Қазақ зиялылары құрған қозғалыстар. 
Отаршылдыққа, империализмге қарсы күресті басқарушы, ұлт-азаттық 
қозғалыстардың идиологтары ұлттық зиялылар болды. Олардың басшысы 
Ә.Бөкейханов болды. Қозғалыстың белсенді мүшелері: А.Байтурсынов, 
МДулатов, Ж.Досмухамедов, Х.Досмухамедов, Ә.Ермеков, М.Шоқай, 
Ж.Ақбаев, Ш.Құдайбердиев, Х.Габбасов, М.Тынышбаев. Олардың мақсаты 
қазақ елін отарлық езгіден құтқарып, өз алдына ұлттық автономия құру 
болды. 
«Алаш» партиясы 1905 жылы пайда болған алаш қозғалысы негізінде 1917 
жылы шілдеде құрылды. Осы жылдың сәуір айынан бастап Қазақстанда жер-
жерде «Алаш» партиясының съездері өте бастады. 
1917 жылы сәуірде Жетісу облыстық съезі өтті. Мұнда әлеуметтік, аграрлық, 
ағарту мәселелерімен қатар сырттан қоныс аудартуға жол бермеу, Қытайдағы 
босқындарды қайтару мәселелері талқыланды. 1917 жылы 27 сәуірде 
Семейде қазақтардың съезі болды. Онда ұлттық автономия құру мәселесі 
талқыланды. 
1917 жылы 21-26 шілдеде Орынбор қаласында жалпы қазақ съезі өтті. 
Қаралған мәселелер: 

1. Мемлекеттік басқару формасы. 
2. Автономия құру мәселесі. 
3. Жер мәселесі. 
4. Халық милициясын құру. 
5. Сот ісі. 
6. Дін мәселесі. 
7. «Алаш»саяси партиясын құрып, оның бағдарламасын жасау. 
8. Құрылтай жиналысын шақыру. 
9. Қытайдағы 83 мың қазақ босқындары туралы. 
10. Жетісудың ашыққан халқына көмек. 
11. Халық ағарту ісі. 
12. Земство 
Осы съезде «Алаш» партиясын құрып, оның жұмыс істеу бағытын бекітті. 
1917 жылы мамырда Букілроссиялық мұсылмандар съезі болды. 
Мұнда соғысты тоқтату, ұлттық – аймақтық – федерациялық негіздегі 
демократиялық республика құру, әйелдердің еркектермен тең құқығы (оған 
250 молда қарсы болды), көп әйел алушылық пен қалыңмалға қарсылық, 8 
сағаттық жұмыс күнін енгізу, міндетті және тегін жалпыға бірдей ана тілінде 
бастауыш білім беру мәселелер қаралып бекітілді. 
1917 жылы 17 қыркүйекте Түркістан және қазақ мұсылмандарының съезінде 
«Иттифок-и-Муслимин» (тұнғыш мұсылман) партиясы құрылды. Мұнда 
«Түркістан федерациялық республикасы» парламенттік республикасының 
жобасы қаралды. 
1917 жылы қарашада қазақ социалистік «Үш жүз» партиясы құрылды. 
Алғашқы төрағасы М.Әйткенов болды. Кейіннен партия төрағасы қызметін 
Көлбай Төгісов атқарды. Партия орталығы Омбы қаласында орналасты. «Үш 
жүз» партиясы 1917 жылы екіге болінді, «Үш жүз» партиясының солшыл 
қанатын К.Төгісов басқарды. 
«Үш жүз» партия мүшелері Кеңестерді қолдап, қазақтардың жеке мемлекет 
құру идеясын ұсынды: «Үш жүз» партиясы Көлбай Төгісовтың 
редакторлығымен «Үш жүз» газетін шығарды. 
1917 жылы Ақпан революциясынан кейін Семейде, Петропавлда, 
Қостанайда, Оралда, Өскеменде кадеттер (конституцияшыл демократтар) 
ұйымы құрылды. 
Мақсаты: 
1. Бөлінбес, біртұтас Россия, конституциялық монархия құру. 
2. Қоныстандыру саясатын қолдау. 

1917 жылы көктемде - өлкеде әсерлер (социал-революционерлер) партиясы 
құрылды. 
Мақсаты: 
1. Жерді шаруаларға беру, жер-бүкіл халықтың меншігі ұранын көтерді. 
2. Патша өкіметінің отырлау саясатын айыптау. 
1917 жылы Ақпан революциясының тарихи маңызы: 
1. Патша өкіметінің геноцид саясатын тежеді. 
2. Ұлт саясатында бостандықты, халықтардың теңдігін қолдайтынын 
мәлімдеді. 
3. Халықтың кейбір демократиялық бостандықтарға қолы жетті. 
4.Буржуазиялық–демократиялық революцияның социалистік революцияға 
ұласуы үшін алғы шарттар дайындады. 
Кемшіліктері: 
1. Ұлттық – аймақтық өзін-өзі билеу құқығын беруден тартынды. 
2. Отаршылдық басқару органдарын жоймады 
3. Шаруаларға жер бермеді. 
4. Империалистік соғысты жалғастырды 

жүктеу/скачать 1,32 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: