Ақы сұрамаймын, баталарыңызды берсеңіздер болды, дедңм мен

• 
  Өз еріктеріңмен, жұмыстан кейін мешітке барып, қолдан келер қызметімізді жасауға мүмкіндік бар ма? – деп сұрадым.
  
• 
  Мешітке баруға болады. Көмектесеміз. Олар бірауыздан жұмыстан кейін бірден мешітте кездесетін болып келісті. Бұлар қарапйым жұмысшы жігіттер. Дәни наным-сенімдері де аз. Дегенмен, (Мешіттер-Алланікі. Алла тұрғанда, басқа ешкімге ғибрат етпеңдер», - деп айтылған құран сөздері (Жын сүресі, 18-аят) үлкен аталардан қалған бұйрықтай мешіт атаулыны көпшілік азаматтардың құрмет тұтары анық.
  

Негізгі күшейткіш аппаратураны мешіт төріндегі тақтың артқы жағы қуыс болғандықтан, кез келген адам қозғамас үшін сол орынға орналастырдым. Одан шығатын сым желілері еден жиегімен жүргізіліп жан-жаққа тараталды. Мешіт төбесіндегі күмбезге де сым желісі тартылып дыбыс шығарылатын қондырғыларғы қосылды. Мұндай жұмыстардың талайын атқарып жүрген үш жігітке көп қиындық та түсе қоймаған болар, барлық жұмыстарды бүгін аяқтауды дұрыс көрді. Микрафон қосылатын желіні де өте ұзын етіп дайындадым. Себебі, халық көп жиналғанда, әсіресе алдымызда келе жатқан ораза айтының қарсаңында намазға жиналған халыққа уағыз айтылуы көпшілік қауым алдында болған дұрыс.

Кеш бата біз белгіленген жұмысты толық аяқтадық.

Аппаратураны іске қосып, сөйлеп көруді Әбдіғани өзі бастады. Бір-екі құран сүрелерінен аяттар оқыды. Аппараттар ешбір жан қозғамайтындай етіп және дыбыс деңгейін ашып-жабу мөлшерін сызықша арқылы нақтылы белгілеп бердім. Аппаратты істету үшін (электророзеткаға) ток көзіне кез келген адамның қосуы арқылы жүргізіледі.

Біз мешіт ауласына шықтық. Өзімізше үлкен бір жұмысты тындырып тастағандаймыз.

Аулады мешіт кассирі Әлібай ақсақал және Әбдіғани жататын үйдегі үлкен қария, яғни мешіт қарауылы тұр екен.

• 
  Көке біз жұмысты толық бітірдік, - дедім мен.
  
• 
  Ойғ бәрекелде! Алла сыйласын! – деді Әлібай ақсақал. – Ал енді еңбектеріңе не сұрайсыңдар. Қысылмай айта беріңдер.
  
• 
  Ештеңе де сұрамаймыз. Бізге жақсылап, ақ пейілдеріңізбен бата берсеңіздер болды, - дедім мен.
  

• 
  Аумин! –дедік біз. Бабаларымыздың айтып кеткен «ақша алма, алғыс ал» деген ұлағатты сөздері, сондай-ақ «жауынменен жер көгерер, батаменен ер көгерер» деген де даналыққа толы дуалы сөздерін көкірегімізде сақтай отырып.
  
• 
  Көке, мынау Әбдіғани балаға енді үш тапсырма айтып кетуді дұрыс санап отырмын, - дедім мен, сәл ойланып алып.
  
• 
  Айт, айтып кет тапсырмаңды, қарағым, - деді Әлібай ақсақал.
  
• 
  Айта беріңіз аға, - дедң Әбдіғани да қосарланып.
  
• 
  Бірінші тапсырма: Құрылған аппаратты ешбір жан қозғамасын. Егер бұзыла қалса өзіме ғана хабарласасыздар. Өзім оңдап қалпына келтіретін боламын. Бөгде біреуге көрсетіп, болмаса оңдаймын деп әуреленбесін.
  
• 
  Екінші тапсырма: Аппаратты тойға, болмаса жақын-жуыққа пайдалануға беруге болмайды. Сондай-ақ дыбыс шығаратын қондырғыларды да, микрафонды да аса таныстықпен пайдалануға беруді ойға да алмаңыздар.
  
• 
  Үшінші тапсырма: Сіздерден мына аппаратты кім құрды, қанша ақшаға құрғыздыңыздар, деген сияқты сұраулар болатына анық. Сіздердің тараптан бір ғана жауап, «почтадағы жігіттер өздері өз еркімен құрып берді, біз бата бердік.» міне басқа артық сөздің қажеті жоқ. Осыған келісеміз бе?
  
• 
  Келіскенде қандай!, - деді Әбдіғани, жадыраңқы кеуілмен. – Мен бір қиын тапсырмалар шығар деп ойлап тұрсам.
  
• 
  Бірақ, бір қатаң ескерте кетер жағдай, егер осы үш тапсырманың бірі бұзылып, орындалмаған жағдайда, мен мына мешітке келіп, көмектесе алмаймын. Тіпте сіздерге деген сенімнің жойылуы мүмкін, - дедім мен қаталдау түрде.
  

Қасиетті Рамазан айы да аяқталар уақыт жақын болатын.

Айт қарсаңында ойға алған игі бастаманы ойдағыдай аяқтап көңілім бір көтеріліп қалды.
«Оқы! Жаратқан иеснің атымен оқы!

Адамды ол ұйыған қаннан жаратты.

Оқы! Сенің тәңірің – ең жомарт!

Ол қаламмен жазу үйретті.

Адамдарға білмегенін білдірді.

Жоқ, адамдар өздерін дәулетті санап,

барынша шектен шығып кетті.»

Алақ сүресі, 1-2-3-4-5-6-7 аяттар.