Айтыс II том
ҚАДЫРБАЙ МЕН БАЙТОҚ
Бір күні Жәңгір хан билер алдында отырғанда сыртта Байтоқ
ақын келіп, түсіп жатыр дейді. Мәжілісте ханмен бірге Қадырбай
ақын бар екен. Хан Қадырбайға: «Байтоқты есіктен кірмес бұрын
бір ауыз сөзбен тоқтатшы», – дейді. Есіктен кіре берген Байтоққа
Қадырбай:
Осы үйде үлкен-кіші толып отыр,
Шай менен қымыз ішіп, болып отыр.
Байтоқ ақын келгенмен, орын бермей,
Басыма дәулет құсы қонып отыр, –
дейді. Сонда Байтоқ тоқталмастан:
Біреуі бес намаздың бесінде тұр,
Әлгі бір айтқан сөзің есімде тұр.
Алақандай басыңның бәрі жылтыр,
Дәулет құсы таз баста несіне отыр? –
дегенде, отырған халық шулап, ақынға орын беріпті.
ҚАРАІШІК ПЕН ҚУБАЛА
Қубала:
Осы жерге біздер келдік той бар-ау деп,
Күреңді бос жібердік ойнар-ау деп.
Бұ тойдан соң қалсам да, үмітім бар,
Жолдықты бізге деген қояр-ау деп.
Алдында есігімнің сыдырым тал,
Қабығын сыдырып жейді қой деген мал.
Біздерді көп сөйлетіп, не қыласың?
Әкел де, жолдығымды алдыма сал.
Қараішік:
Алдында есігімнің сыдырым тал,
Қабығын сыдырып жей ме қой деген мал?
Тоқ бала біздің елде толып жатыр,
Әй, бала, жолдығыңды айтысып ал.
326
Қазақ өнерінің антологиясы
Қубала:_Кім_еді_айтып_желсөз_өңмеңдеген,_Алладан_келмей_бұйрық_өлмен_деген._Кешегі_ел_қыдырған_есер_күнде_Қыз_бар_ма_Байбақтыда_мен_көрмеген_Қараішік'>Қубала:
Кім еді айтып желсөз өңмеңдеген,
Алладан келмей бұйрық өлмен деген.
Кешегі ел қыдырған есер күнде
Қыз бар ма Байбақтыда мен көрмеген?
Қараішік:
Сен едің азбан Тана, азған Тана,
Жығылсын атың жүрмей сазға жана.
Еш нәрсе өз еліңнен таппай келіп,
Құдықты біздің елден қазған тана.
Қубала:
Мен едім азбан Тана, азған Тана,
Жығылсын атым жүрмей, сазға жана.
Қараішік, келген жерден құдықты айттың,
Немене құдық деген, Құдай тоба!
Қараішік:
Тезегін таза көлдің термеймісің,
Жүгіртіп, ат құйрығын өрмеймісің?
Болмасаң, есің кеткен есер Тана,
Құдықты мал суарған көрмеймісің?
Қубала:
Қараішік қызығарсың қылығыма,
Келтірме бұндай сөзді бұлығыма.
Жолаушы, атым шөлдеп келе жатса,
Салайын тері қауға құдығыңа.
Қараішік:
Қубала, қызығарсың қылығыма,
Келтірме бұндай сөзді бұлығыма.
Жолаушы, атың шөлдеп келе жатса,
Қояйын астау құрып құдығыма.
Қубала:
Өлеңге сен де жетік, мен де жетік,
Айтсайшы жетік болсаң, мендей етіп,
327
Достарыңызбен бөлісу: |
