Аккузова айнур абдыжалиловна

103 
Ғалымдар  көркем  шығармадағы  авторды  «мәтіндегі  автор»,  «баяншы», 
«әңгімелеуші»,  «автоним»,  «актор»,  «адресант»,  «нарратор»,  «бенефицарий», 
«скриптор», «сөйлеу субьектісі» және т.б. атап келеді. Ал О.Н. Копытов сынды 
орыс  ғалымы  жоғарыда  аталған  терминдерге  «авторлық  әлеует»,  «авторлық 
бастама»  терминдерін  қосқан.  Оның  пікірінше,  «авторлық  бастама»  мен 
«авторлық  әлеуетті»  сабақтастыратын,  тоғыстыратын  нәрсе  –  мәтін.  Ғалым 
авторлық  әлеуетті  қарастырғанда  мәтін  жанрына  (көркем,  ғылыми, 
публицистикалық, т.б.) баса назар аудару керектігін атап көрсетеді. Ғалымның 
тұжырымынша, авторлық әлеует – мәтін болып қалыптасқанға дейін автордың 
танымындағы,  санасындағы  дүние.  Ал  ол  сұрыпталып,  өңделіп  барып  қағаз 
бетіне  түссе,  авторлық  бастама  болып  саналады.  Нақтылай  айтқанда: 
«авторлық  бастама»  –  автордың  мәтіндегі  (көркем  де,  көркемдік  емес  те) 
вербалды  көрінісі,  оның  ішінде  жасырын,  имплицитті,  шағын  мәтінді, 
логикалық,  композициялық,  стилистикалық  және  т.б.  көріністер»  [132]. 
Ғалымның  бұл  пікіріне  қосылмасқа  болмайды.  Себебі  жазушы  көркем  мәтін 
түзуде  оны  ұлттық  танымы  мен  мәдениеті,  өзіндік  болмысы  арқылы  өй 
жиегінен өткізеді. Бұл үдеріске таным мен мәдениетпен қатар қиял, толғаныс та 
қатынасады.  Осындай  үлкен  қызметті  О.Н.  Копытов  авторлық  әлеует  деп 
көрсетсе,  ал  сол  әбден  сұрыпталған  ойдың  қағаз  бетіне  түсіп  жазылуы 
авторлық  бастама  болады.  Авторлық  бастама  кезінде  шындық  пен  қиялға, 
таным  мен  талғамға,  мәдениет  пен  болмысқа  көркемдеу  амалдары  мен 
экспрессивті-эмоционалды  реңктер  қосылады.  Яғни  жазушының  аялық  білімі 
мен  тілдік  білімі  бір  арнаға  тоғысады.  Сонымен  қатар  автор  бейнесі  туралы    
М.  Восканяннің  пікірі  де  көптеген  сұрақтарға  жауап  береді:  «Жинақтай  келе, 
көркем  мәтінде  нақты  автор  мен  оқырман  арасында  «жалған»  тұлға  бар, 
нақты автор жасаған және осы шығармада ақпарат көзі ғана емес, сонымен 
қатар тұтас құрылымдық – мағыналық бірлікке жету үшін күшті топ болып 
табылатын 
«автордың 
бейнесі» 
деп 
айтуға 
болатын 
әлдебір 
баяндаушы/әңгімелеуші бар  деген  қорытынды  жасауға  болады.  Нақты автор 
жасаған, ойлап тапқан бұл ақпарат көзі нарративтегі күшті және қажетті 
бастапқы  нүкте  болып  табылады,  бүкіл  көркем  мәтін  оны  қолдау  үшін 
құрылады.  Бұл  қарапайым  сөйлеу  субъектісі  емес,  бұл  –  шығарманың  мәнінің 
шоғырланған  көрінісі,  тұтастық  фокусы,  кез  келген  көркем  шығарманы  бір 
тұтас  етіп  байланыстыратын  «цемент»  [132].  Бұл  пікір  автор  бейнесінің 
автор  мен  оқырман  арасындағы  дәнекер  тұлға  екеніндігін  көрсетеді.  Автор 
қашанда  бүкіл  ақпарат  пен  идеяның  иесі  болып  табылады.  Ол  оқырманның 
аялық, тілдік білімін, дүниетанымын ескере отырып, мәтін дайындайды. Ал сол 
автордың  шындыққа  қиял  араласқан,  көркемдеуіш  сөздермен  көмкерілген 
мәтінін  жеткізетін  шығарма  ішінде  тұлға  болады.  М.  Восканянің  «подставное 
лицо» деп отырғаны – осы тұлға. Ол тұлғаны да түзетін – автор.  
Көркем  шығарма  тілін  зерттеуші  ғалым  А.Б.  Есин  «Принципы  и  приемы 
анализа  литературного  произведения»  атты  еңбегінде  автор  бейнесіне 
эстетикалық  қырынан  зерттеулер  жүргізіп,  мынадай  пікір  айтады:  «Автордың 

жүктеу/скачать 2,11 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: