Лев Выготскийдің пікірі бойынша,
оқушылар нақты мақсаттарды көздеген,
көбірек
білетін
қайраткер
жандармен
әлеуметтік
қарым-қатынас
нәтижесінде
ойлау және сөйлеу дағдыларын дамытады.
Лев Выготский кіші жастағы балаларды
когнитивті даму әрекеттері әлеуметтік
қарым-қатынас үдерісінде, яғни, анағұрлым
қабілетті
қушылармен
араласу
және
мәдениет, қоршаған ортамен өзара қарым-
қатынас
жасау
арқылы
оқушыларды
ересектерше ойлау әдісіне үйрету кезінде
қалыптасатын субъекті ретінде суреттейді.
Лев Выготский когнитивті дамудың,
оқушылар өздерінің «Жақын арадағы даму
аймағында»
(ЖАДА)
жұмыс
істесе,
жақсартатындығын атап көрсеткен.
Лев Выготский оқыту моделі оқушы
диалог құру нәтижесінде білім алады деп
жорамалдайды.
Лев Выготскийдің оқытудағы сөздің,
сөлеудің
негізгі
рөлі
туралы
пікірі
эспериялық зерттеуде қолдау тапқан.
Бастапқыда Вуд, Брунер және Росс (1976)
әзірлеген алғашқы сөйлеуді игеру және
сәбилерге
ата-ананың
тәрбие
беруі
мәнмәтіндегі көпіршелер – әлеуметтік
құрастырылған үдеріс ретінде оқудың
алғышарттарында
негізделген
метафора
(Выготский бойынша)болумен бірге,
оқудың басқа да мәнмәтіндеріне араласу
және
қолдауы
бейнелеу
үшін
жиі
қолданылады (Wood, 1998). Көпіршелер
тәжірибесін
қолдану
нәтижесінде
оқушылардың
өзіндік
құзыреттіліктің жоғары деңгейіне қол
жеткізуіне жағдай тудыру. (Wells, 1999). Диалог түрінде оқыту Бахтин (1981), Мерсер (2005), Велс (1999) және Вуд (1998) жұмыстарында бейнеленген.
