Арман пв баспасы

224
Қал қи ды әнің ру хың ның кеп те рі ме,
Ұс тай мын деп әу ре мін тек ке, мі не.
Да ры ның нан, ой ың нан бер мей ма ған,
Тек дер тің ді жұқ ты рып кет ке нің не? – 
деп тол ға на ды.
Фа ри за Оң ғар сы но ва ның «Өлең, мен се ні ая лап өтем» ат ты өле-
ңі ту ра лы Ғ.Мү сі ре пов: «Бұ дан не дәу ір ер те рек жыл дар да, жас та 
бол са, қа лам ұс та сы ның бе рік ті гі не өзі әб ден сен ген ке зін де Фа ри за 
атақ ты «Өле ңін» жа рия ла ған еді. Ақы ны мыз дың бұл шы ғар ма сын 
мен өмір лік прог рам ма сы екен деп тү сі ніп едім. Ол өле ңін де тай-
сал май бе ріл ген ба тыл се нім оқу шы лар дың ой ын да қал ған бо лу ке-
рек. Әл де не ден мұ ңай ған ке зін де, бі реу дің па сық ты ғы нан жү ре гі 
мұз да ған кез де, ке ше гі до сы ның бү гін же рін ге нін көр ген де, шын 
ақын ның жа ры лып ке тер дей бол ған ке зін де Фа ри за ның до сы, се-
не рі, мұң да сы, сыр ла сы, атар оғы, бе рер дә рі- дауа сы – поэ зия сы 
бол мақ-ты», – де ген. Бұл мы на өлең-жол да рын да кө рі ніс тап қан:
Да ра күн де рім нің,
на ла түн де рім нің,
се рі гі бол ға ның үшін,
се ні мі бол ға ның үшін,
Мен се ні ая лай мын.
Күлкім ді, жай лы кү нім ді,
азап ты, қай ғы-мұ ңым ды,
өзім мен бө ліс ке нің үшін,
қа тем мен же ңіс те рім үшін,
Ме нің мы нау қи ын дау тағ ды рым бо лып
О бас та кө ріс ке нің үшін,
Өлең, мен се ні ая лап өтем!
Ақын жырынан оның өлең сөз ді құр мет теуі, оған та бы нуы, 
өлең сөз ді сүюі кө рі не ді. Ли ри ка лық кей іп кер дің іш кі жан-дү-
ние сін су рет теу ар қы лы ақын өлең нен жұ ба ныш та ба ды.
«Асау тол қын» ат ты өле ңін де: 
Тағ ды рың ды се нің тап сыр дым се нім ді ұр пақ қа, 
Көз нұ рың, бо ла ша ғың да – сол тү бін де, елім 
Ке ле ді әй теу ір бір ұр пақ ме нің со ңым нан – бар үміт сен де. 
О, асау тол қы ным ме нің! – 
де ген жол дар дан ақын ның жас тар ға үл кен се нім мен, зор үміт пен 
қа рай ты ны анық бай қа ла ды.
Дис кі ден «Өлең, мен 
се ні ая лап өтем» өле ңін 
тың даң дар. Өлең құдіреті 
туралы ақын сөзі қандай? 

жүктеу/скачать 4,97 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: