23
бо лып құ ла зи ды. Ма ғы на сыз «бос қу ыс тай» дү ние ден уа қап тап пай, «бірақ уыс»
бо лып отыр ған ақын дін ге иек ар та ды. Қо шы жоқ құ ла зы ған кө ңіл күй ін ға жап шын
шыл дық су рет пен бей не леп, ша ра сыз ха лін «ха лық», «мах лұқ», «дәһ рі», «ләмә кән»
си яқ ты ді ни лек си ка мен бе дер лей ді. Со дан ары со зер ца ние ре тін де гі ой ла рын те ре
ке ліп, ақын өзі нің на ным жө нін тол ғай ды. Бо лып өт кен ау ыр қа за лар ға жо ға ры да
та ныл ма ған кей бір тү ңі лу са рын да ры қо сы лып ке ліп, ыза мен қа за дан ту ған бір
алу ан дін шіл дік ой лар, күй лер шы ға ды.
МұхтарӘуезов
Достарыңызбен бөлісу: 
