Арман пв баспасы

60
Оны мы на үзін ді ден кө ру ге бо ла ды: «Ал пыс жыл та бын нан ша шау шы-
ғар май, жыл қы сын ерен адал бақ қан ег де қа зақ тың ше гір кө зі не кө зі түс кен де 
Ата жан бай дың ыза-ашуы күрт ба сы лып, та бан ас тын да өз ге ріп шы ға кел ді. Ол 
жал шы сы на ләм-мим де мей, ке рі ше гін ген. Ша бан доз ға шы ғар ған құл ба ла ны 
отан да сы елі не қа шыр тып жі бер ге нін әу ел ден бар ша сы ұқ ты. Ер екен. Тү рік пен 
бай есі гін де гі құ лақ кес ті құл ды сол сәт қи мас бау ырын дай се зі ніп, жү ре гі ала-
пат сыз дап кет ті. Ұл да рын ат қа бау лы ған, жыл он екі ай ат ар қа сы нан түс пей, 
жыл қы сын бақ қан адал қа зақ тың өзі не ерек ше қым бат жан еке нін бай се зін ген-
дей, ке нет алай-тү лей күй кеш ті. Ата жан әле ке дей жа лан ған ере гес кен топ қа 
жыл қы шы сын жа за лат қан жоқ, олар тым құ ры са, Тас құл ды са бап кет кі сі кел-
ген. «Бас жа рыл са, бө рік ішін де», – де ді бай. Ата жан ер те сін де қос ат қа қор жын 
ар тып, өр қа зақ қа азат тық бе ру ге бұй ыр ды. Ер аза мат ты шек сіз құл дан ға ны на 
құ дай дан сөйт іп ра қым сұ ра ғы сы кел ген. Айтулы ер дің со ңын дай, оның бір жат 
қы лы ғын кеш пе се, өзін не сін мұ сыл ман са най ды. Те ке руы бір жүй рік ті жо ға лт-
са, не сі бар екен». Бі рақ бұ ған жыл қы шы селт ет пей ді. Өйт ке ні өзі же те ал ма са 
да, Кен же бек ар қы лы көз де ген мақ са ты на қол жет кіз ді. Ар ма ны орын дал ды. 
Тас құл дың елі не ке тер ойы жо ғын біл ген де Ата жан бек іші жы лып, қат ты қуа -
на ды. Өйт ке ні ат үс ті нен түс пей тін Тас құл кет пе се, «Қам бар ата дай жыл қы сы 
дүр сіл кі ніп бір дей жу сай ды, ене ден ту ған бір құ лын өл мей ді».
Бас ты кей іп кер – Кен же бек қарт жыл қы шы ның өсие тін жа ды нан 
шы ғар май, алыс жол мен қи ын дық ты ең се ріп, елі не аман-есен ора ла ды. Оның 
қаймықса да қорықпай, алға қойған мақсатына жетуі – басты кейіпкермен 
жасы қарайлас мына сендер үшін үлкен үлгі. 
Бір жыл бойы алын ба ған ша шы ар қа сын жау ып кет кен ба ла ға жең ге ле рі 
«Шаш ты» де ген ат қоя ды. Ті лек ші дуана ның: «Ша шың өлең шөп тей қау лай 
өсіп, елі ңе шаш ты бо лып кел дің, Ал ла та ға ла жар бо лып, ұр па ғың ша шың дай 
көп бо лып, өсіп-өн сін! Әу мин!» де ген ба та сы қа был бо лып, Шаш ты елі не қа дір лі 
аза мат бо лып, ба ла лы-ша ға лы ба қыт ты ғұ мыр ке ше ді.

жүктеу/скачать 3,33 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: