Қазақ халқы өзінің мемлекет болып қалыптасу процесіне VIII-X ғасырлардан бастап түсте бастады деген күнде де оның оған дейінгі дәуірлердегі қалыптасу процесі біркелкілік көрсетпейді
Қазақ халқы өзінің мемлекет болып қалыптасу процесіне VIII-X ғасырлардан бастап түсте бастады деген күнде де оның оған дейінгі дәуірлердегі қалыптасу процесі біркелкілік көрсетпейді.Сондықтан оның тілінің даму процесі де дәл осындай негізде болмақ .Соның ішінде жүріп жатқан әртүрлі тілдік байланыстар , тарихи фактілер, этимологиялық негізге сүйену арқылы айқындалмақ.Тарихи лексикология тақырыбына түспес тілдің даму және дәуірлеу турасында талас болған сан алуан ғалымдардың пікірінің тарихи лексикология бағытына негізделетін жағын алуымыз қажет. Бұл кезеңде Ғ.Мұсабаев ,Ә.Марғұлан, Б.Кенжебаев бастаған ғалымдар тобы негіздеген сонау көне түркі дәуірі (II ғасыр) және ғұндар мемлекеті кезінен бастағанымыз жөн.
Тарихи лексикологиядағы байланыс сонау халықтардың тарихи географиялық этногенездік, территориялық жағынан зерделей келе туындайтын мәселе. Халықтардың тарих сахнасындағы қозғалыстары бір-бірінің мәдениетіне,фольклорына ,лексикасына, топонимикалық атауларына әсер етпей қоймайды. Қазақ халқының тарихи дамуында көптеген мәдениет тоғысымен біте қайнасты.Тарихи бастауын түркі мәдениетінен алып , кейіннен Шыңғыс бастаған моңғол шапқыншылығы кезінде моңғол өркениеті сіңген, кейін келе ислам өркениетімен астасқан ұлы мемлекет тарихының тіл мәселесінде де соның ішінде лексикология ғылымында айрықша әр ауландығымен қатар , құрылымдық күрделілігі тағы бар. Көптеген дәуірлеу кезеңдерінен өткен тарихы терең тіліміздің лексикалық қоры өте мол.Тіпті әлемдегі сөз байлығы жағынан үздік ондықта тұруымыздың өзі осы тарихи дәуірлеу кезеңінен ,түрлі мемлекет тілдерінің сөздік қорда араласып жатуынан деп білемін .Тіл тарихының даму кезеңдерін әртүрлі ғасырлармен байланыстыратын ғалымдар тобы