1941 жылдың 27 желтоқсанында Мұстафа Шоқай жұмбақ өліммен дүниеден озғаннан кейін жары алдымен 1942 жылдың 8 ақпанында Париж мешітінің «Дебасси» залында қырқын өткізіп, оған оның елу шақты жақын достарын жинады. Онда Мемлекеттік думаның мүшесі болған, Грузия Ұлттық үкіметінің сыртқы істер министрі А.Чхенкели, Әзірбайжан Ұлттық үкіметінің басшысы М.Расулзаде сияқты марқұмның достары мен әріптестері Мұстафа Шоқайдың күреске толы өмірі мен қызметі туралы жылы лебіз білдіреді. Әсіресе, Украина Ұлттық үкіметінің сыртқы істер министрі болған Александр Шульгиннің сөзін жиналған көпшілік беріле тыңдайды. Ол «Тірілердің ішіндегі ең тірі жанның өмірден өтті дегеніне еш сенгің келмейді» деп бастап, Мұстафа Шоқай Орта Азияның, барлық Түркістанның нағыз көсемі болатын, егер тірі болса, Джавахарлал Неру, Ататүрік сияқты қайраткер болар еді деген сөздермен аяқтайды.