Эрнст фон Шталь (1659 – 1739 жж.), және гомеопатия
негізін қалаған Самуэль Ганеман (1755 – 1834 жж.)
саналады.
Жаратылыстану
саласындағы,
сонымен
қатар
медициналық-биологиялық ғылымдардың жаңалықтары
метафизикалық тұжырымдамаларды бәсеңдетті және
материализм ұстанымдарын күшейтті. Алайда клиникалық медицина
медициналық-биологиялық ғылымдардың жетістіктерін
қарқынды серпінмен игерді, сол себепті алдыңғы қатарлы
табиғат зерттеушілері пікірлерімен және дәрігерлердің
пікірлері арасында үлкен алшақтық байқалды, олар XIX
ғасыр басына дейін өз қызметтерінде ол науқасты зерттеуде
аспапты әдістерді қолданбады. Осының бәрі сол уақыттағы
жаратылыстанудың дамуынан клиникалық медицинаның
артта қалуына әкелді.
Сонымен, Жаңа дәуір кезеңіндегі философиялық
ойлардың дамуы жаратылыстану және медицинамен
ажырамас байланыста жүрді. Жаңа еуропалық философия философтарының көз
аясынан медицина түсіп қалды. Таным әдістерін, ойлау заңдарын, адамзат
тарихын іздеуге бағытталған ойшылдардың назарынан денсаулық мәселесі
алыста қалды. Философия мен медицина байланысын қадағалау әлсіреді,
медицина
эмпиризм
сатысында
болды.
Материалистік
философия
пайымдаушылық-механикалық артықшылығы бойынша алда болды.
