«Тыныс алу» шығарманың басталу жылдамдығын қалыптастырады, кіріспенің динамикасын және сипатын көрсетеді, сонымен бірге орындау мәнерін көрсетеді.
«Кіріспе» өзінің ең төменгі нүктесінде әншілердің дыбысты қайта жаңғырту сәтін қамтамасыз етеді. Бұл уақытта дирижер дыбысқа деген «жанасуды» сезінуді бастан өткеруі керек. Жанасу сәтінде, қол өзінің қимылын тоқтатпайды, ол сәйкес өлшемде дирижерлеуді жалғастырады. Нүкте қолдың білегімен тіркеледі. Сәтсіз кіріспе жасаудың себебі ретінде, кешіккен, енжар тыныс алу немесе тыныс алудың алдындағы қажетті шоғырланудың болмауы алынуы мүмкін.
«Түсіру» - орындаудың аяқталуын көрсету. Түсірудің маңызды ерекшеліктері болады. Түсіруге дайындалу, әдетте тек көзбен және мимикамен жүзеге асырылады. Қолдың қимылы тіркелген тоқтаумен аяқталады. Бұл әншілердің дыбысты орындауын тоқтау үшін қажет болады. Дыбысты түсірудің қажетті өткірлігі мен бір мезгілде жүруі үшін, түсіру нүктесінің дәлдігі мен сипаты үлкен мәнге ие болады.
8.1. Келесі әндерге әртүрлі дыбыс атакасының және соған сәйкес әуен жүргізу тәсілдерін анықта:
1. Қара-қара Қаратай,
Жаз келді жайнап алақай!
Қызғалдағын қызартып
Шақырады қыр мен сай.
2. Қөқ ала көбелек
Селтең етіп жөнелед,
Қызықсын деп біздерді,
Айналады дөңгелеп.
