«Капитал», «1844 жылғы экономикалық-философиялық қолжазбалар», «Неміс идеологиясы», «Саяси экономияға сын» деп
аталатын еңбектерінде қоғамның дамуының объективтік заңдары
болатындығы және оның дамуы табиғи жолмен – бір формациядан екіншіге
(сатыға) ӛтуі арқылы жүзеге асып отыратыны айтылады. Мұндай дамуға
материалдық игіліктерді ӛндіру әдістерінің қалыптасуы, дамуы және ауысып
отыруы негіз болады. Осылайша, Маркс дерексіздікке, терең пайымдауларға
негізделген осыған дейінгі философиялық зерттеулердің бағытын ендігі
жерде адамдардың материалдық-практикалық қызметіне қарай бұрды.
Сӛйтіп, адамзат қоғамы мен тарихындағы практиканың рӛлі және оның
маңызы анықталды.
Маркс ертеректе жазылған еңбектерінің ӛзінде теориялық ойдың,
соның ішінде философияның тек түсіндірушілік қана емес, ӛзгерте алатын
қызметі туралы да жазған болатын. Ендігі жерде ол бұл қызметті теорияның
