Б.Ф. Ванюшин
Алғаш рет әртүрлі организмдердің ДНҚ тізбектерінің метилидену табиғатын анықтады (1959 г.)
Robin Holliday
Гендердің белсенділігің реттеуіне ДНҚ метилдену рөлін дәлелдеді.
«Эпимутация» термині ұсынылды (1987 г.)
X - хромосомасының инактивациясы аналық сүтқоректілердің жасушаларында жүреді, сондықтан X - хромосомаларының екі көшірмесінен еркек сүтқоректілерге қарағанда екі есе көп ген өнімдері пайда болмайды. Бұл процесс гендердің дозалық компенсациясы деп аталады.
ДНК метилденуінің қателері:
•метил донорларының болмауы (ісік аурысы)
• ДНК суперметилиденуі ісік аурысы
•Knockout ДНК-метилазаны кодтайтын гені апоптоз, өлу (ДНҚ метилиденусіз өмір жоқ!)
Металдар ДНҚ-ның зақымдануына әкелетін реактивті оттегі түрлерінің жасушасында пайда болуына ықпал етеді, бұл метилтрансферазалардың ДНҚ-мен жұмыс істеуді қиын немесе мүмкін емес етеді.