Ғылыми шығармашылық еркіндігі-бҧл ғылыми қызметтің идеалды, бірақ
әрқашан жҥзеге асырылмайтын қағидасы. Ғылым ҥшін тыйым салынған тақырыптар
жоқ және болмауы керек, ал зерттеу тақырыбын анықтау-ғалымның таңдауы.
Ғылыми жетістікке ҥміткер кез-келген нәтижені ғалым ӛзінің ӛткен жетістіктері
қандай болғанына қарамастан, ғылыми қауымдастық мҧқият талдап, бағалауы керек.
Нақты жағдайларда бҧл принциптің тиімділігі кӛбінесе ғылыми ортада жҧмыс
істейтін ішкі факторлармен де, сыртқы - этикалық, әлеуметтік және материалдық
факторлармен де шектеледі.
Ғылыми жетістіктердің әмбебаптығы немесе ашықтығы. Іргелі ғылыми
зерттеулердің нәтижелері бойынша (ӛнертабыстармен шатастырмау керек)
зияткерлік меншік қҧқығы жоқ, ӛйткені олар бҥкіл адамзатқа тиесілі.
