271
жуан айту керек. Мысалы:
жыйналыс
(жазылуы:
жиналыс),
қыйыңғыстау (қиын-қыстау), быйыл (биыл), сый –сыйапат
(сый-сияпат).
Сөз ішіндегі
и
дыбысының жуан не жіңішке екенін ондағы
өзге дауыстыларға қарап айыруға болады. Мысалы,
дидар,
миғұла, мизам, бидай, мирас, миық, мия, қыдию, қалқию
деген
сөздерде
и
– жуан, өйткені бұлардағы өзге дауыстылар – жуан,
сондықтан айтылуда бұлар
дыйдар, мыйғұла, мыйзам, быйдай,
мыйрас, мыйық, мыйа, қыдыйу, қалқыйу
болуы керек. Ал
ми,
жи, қи
үш-төрт сөздің жуан айтылуға
(мый, жый, қый)
тиіс
екенін есте ұстау кажет, өйткені бұл сөздерге жалғау-жұрнақтар
жуан вариантта жалғанады:
миы ашыды (мийі
емес),
мисыз
(мисіз
емес),
жина (жине
емес),
қиды (қиді
емес).
Есте оңай сақтауға болатын ереже, ол –
қ, ғ
дыбыста-
ры бар сөздердегі
и
дыбысының әрдайым
ый
болып жуан
айтылатындығы:
Жазылуы:
қырғи қабақ
қилы-қилы
қалқиған
қыли (көз)
шиқ етті
шиқан
жан қиярлық
қағида
Айтылуы:
қырғыйғабақ
қыйлығыйлы
қалқыйған
қылый (гөз)
шыйқетті
шыйқан
жаңғыйарлық
қағыйда
Мұндай сөздердің ішінде
сый, тый
деген екі сөз түбір
күйінде де, әр алуан қосымшалар жалғанған тұлғасында да
жалаң
и
әрпімен емес, қосар
ый
-мен естілуінше жазылып
жүр. Оның себебі осы буындардың жіңішке варианттарында
айтылатын сөздермен
(ти, си)
мағынасын шатастырмауға бай-
ланысты. Алдыңғыларын айтқанда, үнемі жуан
ый
етіп айту
керек:
тый, сый.
Бұлардың туынды, қосымшалы түрлері де
әрдайым жуан айтылады:
сыйлау, сыйлық, сыйды, сыймады,
сый-құрмет, сыйымсыз, сыйысу, тыйғызу, тыйылу, тыйым-
сыз.
Бұл сөздер осы тұлғада
Достарыңызбен бөлісу: