Ботай мәдениеті энеолит дәуірінде Солтүстік Қазақстанды мекендеген тайпалар мәдениеті
жүктеу/скачать 21,17 Kb.
|
Ответы
|
Кейс 1 Ботай мәдениеті - энеолит дәуірінде Солтүстік Қазақстанды мекендеген тайпалар мәдениеті. Солтүстік Қазақстан облысы Айыртау ауданы Никольское ауылынан оңтүстік-шығысқа қарай 1,5 шақырым жерде Ботай қоныстарына байланысты аталған. Ботай ескерткішіне 1981-1983 жылдар аралығында Солтүстік Қазақстан университетінің археологиялық экспедициясы профессор Виктор Зайберттің жетекшілігімен қазба жұмыстарын жүргізген. Ауданы 15 гектар жерді алып жатқан қоныстан 158 үйдің орны қазылып аршылған. Кейбіреулерінде 30-ға тарта үйлер болған. Сәулетшілерді бұзылған тұрғын-жайлардан қалған ойпаттар қызықтырған. Ғалымдар ежелгі тұрғын-жайлар құрылысын қайта тұрғызуға мүмкіндік алады. Алғашқыда дөңгелек және көпбұрышты қазан шұңқыр қазып алынды. Қазан шұңқырдың тереңдігі 60-80см, ауданы - 30-дан 70 шаршы метр. Кейін сазды сулап, домардақ күйінде қабырғаға салған, сыртынан жануарлар сүйегімен бекіткен. Ежелгі тұрғын-жайлардың қабырға ені 80-120 см, биіктігі - 60-100 см. Тұрғын-жайлар маңында арнайы ор қазылып, ол жерден еден, қабырғаға арналған сылауға қажетті саздар алынды. Қабырға периметрлері бойынша бөренеден шатырлармен қаптап, ортасында түтін шығаратын тетік жасалды. Бөрене сазбен сыланып, жоғарыдан жануар терісі мен қыртыспен жабылды. Ғимараттың ішкі биіктігі 250-320 см құрады. Қайта тұрғызу сараптама жолы арқылы жүргізілді. 1983 жылдың жазында ежелгі тұрғын-жайдың үстіне ежелгі Ботай тұрғын-жайы салынады. Қайта тұрғызу өз-өзін анықтады. Жазда сараптамалық тұрғын-жайда суық әрі құрғақ болатын. Күз-қыс мерзімінде температурасы бір қалыптан түспеді. Тұрғын-жайды тұрақты түрде күтім жасағандықтан, адамдарға қапталған сыртының беріктігіне қарай тұруға қолайлық жасады (кем дегенде 15-20 жыл). Әрине, жыл сайын қабырға, қазан-ошақтың ішкі бөлігі сыланып отырған. Қазба жұмыстарын жүргізгенде ботайлықтардың тұрғын-жайлары бір-бірімен тығыз жалғасып жатты. Тұрғын-жайдың ішкі жобасы туралы біраз нәрсе айтуға болады. Ортада еденде ошақ орнатылған. Қабырға маңайында ұсақ шаруашылық шұңқырлар болды. Қазан ошақтарының қабырғасында көптеген шаруашылық және діни қажеттіліктер тізіліп тұрған. Ботайлықтар қабырға айналасында шыға беріске қарсы сәкілерді орнатып, терілерді төсеген. «Шұңқыр-консервілерде» ұзақ уақыт бойы сақтаған. Ол былай жасалған: 1 метрге дейін шұңқыр қазып, оның ішіне жылқы етін тұтастай салып, терісімен және сазбен жапқан. Үстінен от жағып, оттегінің толғымен жанып болғанын күтеді. Дайын болған ет ауасыз да, сол шұңқырда бұзылмай сақталады. Өзен жағасы маңындағы өндірістік құрылыстарда ежелгі адамдар тас, ағаш, аңдардың сүйегі мен терісін өңдеп, киім тіккен, қыш ыдыстар дайындаған. Тастан жасалған жебе, садақ, қанжар, пышақ, найза ұштықтарының көптеп табылуы қоғам өмірінде аңшылықтың рөлін айқын көрсетеді. Сонымен қатар жылқының сүйегінен ағашты өңдейтін қашауғыш, құс сүйегінен киім тігуге арналған инелер, жуалдыз, тескіштер, тұмар мен әшекей бұйымдарының кездесуі шаруашылықтың әр саласынан хабар береді. Ғалымдарды табылған ат сүйектерінің көптігі таң қалдырған. Жұмысқа аңдар сүйегін зерттейтін ғалым-остеологтар шақырылды. Олар ауқымды істер атқарды. 133 мыңдай жылқы сүйектері зерттелді. Нәтижесінде анықталғаны, Ботай аттары бұрынғыда белгілі жылқылар түріне жатпайтын боп шықты. Ботай аттарының сүйегі өзге де ежелгі аттар сүйегінен ерекшеленіп тұрды. Ғалымдар бірауыздан ботай аттарының қолға үйретілген деген пікірді ұстанды. Олар далада жүрген жабайы жануар еместігін айтады. Жылқылар үй шаруасында, аң аулауда қолданылған. Күні бүгінге дейін жылқылар қолға кеш үйретілген деген пікірлер айтылды. Қоныстың материалдарымен әлемнің барлық ғылымдары қызыға бастады. Ботай жылқысын зерттеп білуге Солтүстік Қазақстан облысына Новосібір, Мәскеу, Англия, Германия ғалымдары келді. Көптеген ғалымдар ортақ пікірге сүйенді, яғни Ботай қонысы Еуразия даласында мал шаруашылығы орталығы болған. Солтүстік Қазақстан археологиялық экспедициясының жетекшісі Виктор Зайберт Англияның Кембридж университетіне Ботай қонысы бойынша лекция өткізуге шақырылған. Ғалымдар Ботайды 28 жыл бойы зерттеді. Оншақты мақала жазылып, кітаптар басылды. Ботай мәдениетінің қалыптасуына Атбасар неолиттік мәдениетін жасаған тайпалары араласқан. Ботай мәдениеті Ертіс пен Жайық өзендері аралығын мекен еткен тайпалар мәдениетіне жатады. Алайда, Ботай жері сақтаған жұмбақтар әліде бар. Әлі де ежелгі адамдардың тайпалас адамдарды қалай жерлегені анықталмаған. Бірнеше ежелгі адамдардың қалдықтары табылып, археологтарға жаңа жұмбақтарға кенелтті. Олар бұзылған тұрғын-жайлардан табылды. Әсіресе, адамның бас қаңқасы қызығушылық туғызды. Ол қазірде облыстық тарихи-өлкетану мұражайында сақтаулы тұр. Ботай жеріндегі қазбалар жалғасуда. Кейс 2 Казак халкының шығу тегін зерттеу, оны оқыту мәселесін қарастырганда. біз көне дәуірлерде жерiмiзде өмір сүрген тайпалар тарихына сокпай ете алмаймыз. Әрине, бұдан 3-4 мың жыл бұрын казак жерiнде емiр сүрiп, көне мәдениеттің ескерткiштерiн қалдырған тайпаларды казак халкынын тiкелей ата- бабасы деу шындыктан алысырақ болар. Сонымен катар бұл тайпалардын казак мәдениетінің, дәстүрлі шаруашылығының, т.б. этностық қасиеттерiнiң калыптасуына катынасы болған болмағандығын саралау - ғылыми қажеттiлiк деп есептеймiз. Кандай болмасын халықтың шығу тегi - этногенезі оның мәдениетiнiң шығу Тегiмен (культурогенез), тiлiнiң шығу тегімен (глоттогенез), түр-сипатының калыптасуымен (pacoгенез) байланысты. Қазақстан жерiн көне заманда мекендеген тайпалар бiзге қола дәуiрiнен бастап белгілі. Дегенмен олардын этностық атауы женiнде нақты деректер жок. Қазақстан аумағын және кершi аймақтарды б.з.д. 2-мыңжылдык мен 1- мыңжылдықтың арасында мекендеген тайпаларды бiз олардын мәдениетiнiң атымен андрондықтар деп атаймыз. Андрондықтардын этностық тегі жәнiнде әлi дәлелденген пiкiр жоқ. Кейбір ғалымдардың пiкiрi бойынша, андрондықтар фин-угор этностық тобына жаткан. фин-угорлар дегенiмiз - кейiнгi финдер, марийлер, мордвалар, т.б. осы тілдес халықтардың ата тегі. Бір топ ғалымдар андрондықтар унді-иран немесе арийтектес халык деп есептейді. Үнді-иран, арий тiлiнде сөйлегендер казiргi үнді, иран, пуштун, тәжік, т.б. халықтардың ата тегі. Андрондықтар - үнді-иран тектес деуші ғалымдар сан жағынан басым. Кейiнгi кезде жекелеген ғалымдар: Андрондықтар - түркi тiлдес халық болған деген пiкiр айтуда. Андронов тарихи-мәдени бiрлестiгiнiң iздерi Батыс Сiбiрден, Енисейден, оңтүстікте Орталық Тянь-Шаньнан, Оңтүстік Тәжікстаннан, Ауғанстаннан, тiптi Солтүстiк Пәкстан жерiнен де табылуда. Андронов мәдениетiн калдырушы кола дәуірі тайпаларынын негiзгi орталығы Қазақстан жерi болды. Бұдан бiз, негiзiнен, Қазақстан жерiн мекендеген андрон тайпаларынын сол кене заманның езінде-ақ кеп жұрттармен мәдени-этностық байланыста болғандығын байқаймыз. Андрондықтар Қазақстан жерін 1 мың жылдай мекендеді. Қазақстан жерінде өздерінің ең көрнектi медени ескерткiштерiн қалдырды, олар - коныстар мен жерлеу орындары. Бұлардың жақсы зерттелгендері Орталық. Шығыс және Солтүстік Қазақстан жерінде. Қазақ жерiмен көршілес далалы аймақтардағы кемінде 3 мың жылдық тарихы бар кешпелі шаруашылық, тұрмыс, мәдениетiнiң негiзiн осы андрондықтар салды. Андрондықтар Еуразия даласындағы алғашқы металл ендiрушiлер болды. Оған - қола құрал-сайман, қару-жарақ жасауға қажеттi шикiзаттар - мыс пен қалайы кенiштерiнiн кеп табылуы бiрден-бiр дәлел. Андрондықтардың қыш ыдыстарындағы балдак, ушкіл, т.б. өрнектерiн кейінгі қазақтардың бау, басқұр, алашаларынан керуге болады. Қола дәуiрiндегi тайпалардың отка, кунге табынуы, ата-баба аруағына сиыну, құрбандық шалу, туыстас адамдарды ортақ қорымға қою салты, жылқы мен қой малын кеп есiрiп, солардың еті мен сүтiн көп пайдалануы олардың казактармен мәдени тектестiгiн керсетеді Кейс 3 жүктеу/скачать 21,17 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|