Қимыл-қозғалыс әрекеттерге үйрету процесіндегі сана мен эмоцияның рӛлі. Yйрету кезінде эмоцияның, ынтаның, балалардың ӛз іс-әрекетіне деген
саналы қарым-қатысының үлкен мәні бар. Yйреніп жатқан жаттығу немесе
ойынның мазмұнына деген ынта, сондай-ақ әртүрлі, балаларды еліктіретін,
әдістеме эмоциялық ӛрлеу туғызады. Осыған байланысты ықылас қою
артады, тапсырманы орындауға ұмтылыс, қимыл-қозғалыстың сапасын
жақсарту күшейеді. Балаларда қимыл-қозғалыс дағдыларын қалыптастыру
жүйке жүйесінің оларды игеру қарқынына, қимыл-қозғалыс тәжірибесіне ие
болуға, дене қасиеттері мен қимыл-қозғалыс дағдыларының даму деңгейіне
әсерін тигізетін индивидуалдық типологиялық ерекшеліктерін ескеруді талап
етеді. Бұл кӛрсеткіштер әр баланың қимыл-қозғалыс дағдыларын ойдағыдай
меңгеруіне бағытталған үйретудің методикалық тәсілдерін таңдау кезінде
педагогқа балаларға жеке-жеке қатынасты жүзеге асыруға мүмкіндік береді.
