В вирусты гепатиті (ағылш. Нepatitis B virus, HBV) -- ВГВ вирусымен шақырылатын бауыр зақымы себебінен, сарғаюымен және зат алмасу процесінің бұзылуымен өтетін, өзінен кейін жиі созылмалы гепатитке және бауыр цирррозына әкеліп соғатын инфекциялық ауру. Этиологиясы. 1967 жылы табылған. Гепатовирустың тобына жатады. Оның геномы 2 жіпшелік ДНК молекуласынан қалыптасады. Ішкі – сыртқы қабыршақтармен қосылған сыртқы ортаға өте төзімді. Кәдімгі бөлме температурасында 3 ай бойы сақталады. Тоңазытқышта 6 ай, қатырылған түрде 15-20 жыл бойы. Эпидемиологиясы. ВГВ-ң таралуы өте кең. Инфекция көзі болып әр түрлі клиникалық ауруларымен ауырған адам және созылмалы тасымалдаушылар болып табылады. Зақымдану механизмі: 1. парентеральді; 2. қан. Берілу жолдары. Табиғи және жасанды. Жасанды жолдар: теріні және шырышты қабаттарды зақымдайтын манипуляциялар (операциялар, инъекциялар, эндоскопиялық тексерулер, манипуляциялар, педикюр, татуаж). Табиғи жолмен: жарақаттанған тері қабаттары арқылы. Берілу факторлары: 1. қан;2. плазма;3. эритроциттер;4. фибриноген;5. протромбин. Тұрмыстық қатынас арқылы да беріледі: тұрмыстық зат, тіс щеткасы, қырынатын заттар, т.б. ВГВ-ны қабылдау мүмкіндігі өте жоғары. Инфицирлену күші СПИД-ке қарағанда 100 есе көп. ВГВ-мен 12 жасқа дейінгі балалалар және 30 жастан асқан адамдар ауырады. Сырқаттанғаннан кейін ұзақ уақыт иммунитет түзіледі. Диагностикасы. 1. сарысудағы арнайы маркерлерді анықтайтын арнайы тесттер қолданылады; 2. биохимиялық тесттер бауырдың функциясының жағдайын көрсетеді; 3. Hbs антигендерді анықтау. Диагноз қоюдың зертханалық критерийлері Зерттелінетін материал: әдістері: Диагностика Қан Биохимиялық Иммунологиялық- ИФТ,ИБ Гендік диагностика Пациент Іш қуысы ағзалары- УДЗ Компьютерлік томография Патологиялық-анатомиялық материал
7. Халыққа онкологиялық көмек көрсетуді ұйымдастыру принципі мен әдістері.
8. Сүт бездерінің қатерлі ісіктері. Науқастарды ерте диагностикалау принциптері.
