Арман пв баспасы

184
Күй ші нің өне рі не тән ті бол ған дар дың бі рі:
Қа ра шаш – ақы лы да рия, ал тын ба сы,
Әй ел дің ақсұң қа ры, хан за да сы.
Өз ба сын мың қа ра ға тең гер мейт ін,
Ке не нің ке ңе сін де ақыл да сы,
күй ші ні басы бү тін аға сы нан сұ рап ала ды. Сор лы күй ші нің азат 
ба сы құл ға ай на лып ке те ба ра ды.
Бір тін деп ай на ла сы мен та ныс қан күй ші ге ал ға шын да ай да һар 
бо лып кө рін ген хан шаның сұ лу лы ғы оны есі нен тан ды ра ды:
Қа ра қас, қы лаң қа бақ, кер құ ба қыз,
Қа ра шаш, ал ма са ғақ, құ ра лай көз.
Сы рық тай ор да да ғы сым дай бойы,
Тал шы бық, қып ша бел дің өзі на ғыз.
Түл кі қыз қы зыл ал тай, кер ма рал қыз,
Ақ қо ян, боз ша бай тал, ақ ша нар қыз.
Күл кі сі тау бұ ла ғы тө гіл ген дей,
Сөй ле се ме руерт, мар жан се біл ген дей.
«Ал ған дай жер ден пі шіп» де ген сұ лу,
Көр кі не көз той ынып се мір ген дей.
Айы рыл ды күй ші есі нен қыз ды кө ріп,
Кір пі гін қақ пай қал ды кө зі тө ніп.
«Тарт, күй шім!» – де ген хан ша жар лы ғын ес ті ген күй ші нің 
ой ын да ғы тоқ сан күй дің бар лы ғы да жоқ бо лып ке те ді. Ақын күй-
ші нің тол ға ны сын:
Бақ сы дай жы ны бу ған буынды күй,
Жын дан ды... Қыз дан өз ге күй кел мей ді.
Жүй рік ке тыш қан ти ді, жү гір мей ді,
Дом бы ра таңқ-тұңқ етіп, күй біл мей ді.
Еса лаң... Ес кі күй дің бі рі түс пей,
He тар тып, не қой ға нын біл ген де жоқ.
Сау сақ тар шап пақ тү гіл жел ген де жоқ,
Пер не ге әлі бір күй кел ген де жоқ, – 
деп су рет тей ді.
Бір ме зет те күй ші тың нан бір то сын күй ді ағы та ды. Оның 
қыз ға де ген ға шық тық се зі мі күй бо лып тө гі ле ді, күй ші сұ лу ды 
сүю үшін құс та, қы ран да, пе рі де, жел де, су да, түл кі де, ас пан-
да ғы күн де, бі ле гі не са ла тұ ғын кү міс пен ал тын да, көк те гі 

жүктеу/скачать 4,97 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: