210
ті лі нің та за бо луы на, сөз дер дің өз ор ны на қа ла нып, дұ рыс қол-
да ны луы на, қо ры ның мо лая бе руі не ба са на зар ау да ра тын. Ол
тіл бол ма са, ха лық бол май ты нын жас ұр пақ тың жа ды на мық тап
құй ған еді. Оның мар жан дай ті зіл ген жа зуы нан сөз ме руерт те рі
ша шы лып жат қан дай бо ла тын. Ол әр сөз дің нұ рын, дә мін, әнін
та мыр шы дай та ма ша бі ле тін. Ол ке ре мет сти лист еді. Стиль адам
дейт ін бол сақ, оның сти лі нен өзі нің сұ лу жа ны жар қы рап нұ рын
ша шып тұр ған дай», – де се, «Ас пан то лы жұл дыз ды ша шыл ған
сөз мар жан де сек, ше бер лік пен көр кем дік жа ғы нан Ға бит Мү сі-
ре пов ті лі жо сыл ған Құсжо лы бо лып қал ды»,
– дей ді про фес сор
М.Ба зар ба ев.
Достарыңызбен бөлісу: 
