Қaзaқ Тiлiнiң Өзектi Мәселелерi және Тәуелсiздiк Тaғылымы
42
жоқтары деп хабарлайды. Бұл жерде сөз мағынасымен байланысы
жоғы мәтіндегі дыбыстардың байланысу заңдылығы бойынша
сөйлеу барысында автоматты түрде пайда болып, әліпбиде
көрсетілмеуі тиіс, ал сөз мағынасымен байланысы барлар әліпбиде
көрсетілуі тиіс екенін айта келе былай жалғастырады: «Но все дело
в том, что мы встретились с интереснейшим явлением: работники
на местах, из которых некоторые даже здесь присутсвуют, как тов.
Байтурсын из
Казахстана, по
своей инициативе сделали до
извсестной степени открытие, а именно, они использовали
фонетические законы тюркских языков, те из них,
которые
проводят явления сингармонизма без исключения, и вместо того,
чтобы вводить для довольно большого количества гласных звуков
особые буквы, они использовали тот факт, что в слове в этих
языках могут быть или только твердые гласные, или только мягкие
гласные. Они ввели особые знаки, которые должны это качество
обозначать на целом слове, таким образом, алфавит, в котором все
решительно звуковые отличия выражены, оказался на
значительное число знаком экономней» [13]. Демек, Ақымет
Байтұрсынұлының әліпбиді жасауда
тапқан шешімі заманының
елеулі жаңалығы болғаны айқын екенін көреміз.
Ғалым әліпбидің үйренуге және үйретуге жеңіл болуы шарт
екеніне ерекше мән берді. Ғалымның өзі әліппенің оңай болғанын
көздеп, біріншіден басынан аяғына шейін оңай әрі қысқа сөздерді
алғанын, бұл өз кезегінде балалар үшін еш қиыншылық
тудармайтынын айтады. Ал, екіншіден «бұл әліппеде әр дыбысқа,
өзіне деп анықтап, харіп арналды; олай болғанда бұрынғыдай бір
харіп әр түрлі орында әр түрлі оқылмай, қай орында да болса, бір
харіп бір-ақ түрлі оқылады; бұл һәм оқуды жеңілдетеді» [17] деп
бір әріптің тек бір түрлі оқылатыны оқуды жеңілдететінін
жеткізеді.
«Тіл – адамның адамдық белгісінің зоры, жұмсайтын қаруының
бірі. Осы дүниядағы адамдар тілінен айырылып, сөйлеуден қалса,
қандай қиындық күйге түсер еді. Осы күнгі
адамдар жазудан
айырылып, жаза алмайтын күйге ұшыраса, ондағы күйі де тілінен
айырылғаннан жеңіл болмас еді» [17]. Бұл жолдар да қазақ тіл
білімінің негізін салушы, түркітанушы, ақын, әдебиет зерттеуші
ғалым, педагог, аудармашы публицист қоғам қайраткері Ақымет
Байтұрсынұлына тиесілі. Тілді қарым-қатынас құралы ғана емес,