51
алып Абайдыњ “Ќатыны мен Мысыќбай” дейтін сыќаќ
μлењін кексе бір бєйбішеніњ даусына салып орындады
да. “Келді ойбай, салды айѓай!” деп ќойып, бір кμзін сол
жаѓындаѓы Єміреге, бір кμзін оњ жаѓындаѓы ¤тегелдіге
ќаратып, екі ќ±лаѓын ќайшылап-ќайшылап ќойѓанда ж±рт
ду к‰лді.
Ертењіне ањшылар тобы екі арќар атып алып, Кіші
Ордадаѓы Ењлік-Кебектіњ ‰й тасына т‰стікке жиналды.
Топ ішінде Орынбасар жоќ. Ол бір ќодыѓаныњ соњына т‰сіп
Керегетас жаќќа кеткені мєлім болды. Осы арада М±ќањ
бір ќызыќ жасады. «Орынбасарды бір ќорќытайыќ», —
деді де Єміре мен Аѓашаяқтыњ біреуін еркек, біреуін әйел
етіп киіндіре ќойды. Єйел киіміне с‰лгі орамалдар мен
жібек дастархандарды жаратты. Єміреге «сен Жапалсыњ»,
Аѓашаяќќа «сіз Ењлік боласыз» деді. Сμйтті де Абланбек
балуанѓа айналдырѓан тон кигізіп: «Сен Орынбасардыњ
жолын тосып т±р да, арт жаѓынан келіп бас салып, кμзін
байлап ал», – деп т‰сіндірді. Бір мезгілде шаршап-
шалдыѓып келе жатќан Орынбасардыњ алдынан Жапал
мен Ењлік єн салып шыѓа келді. Орынбасар шошып кетіп
жата ќалды. Сол кезде Абланбек: «Аќмаралда нењ бар еді,
аќымаќ!» — деп басынан асыра мылтыќты бір атты да, бас
салып Орынбасардыњ екі кμзін байлап алып, желкелеп
ќойып, ‰й тасќа ќарай с‰йрей жμнелді. Ж±рттыњ ішек-
сілесі ќатып ќалыпты. Есі шыѓып кеткен Орынбасар:
“Аѓатай-ау, ол ќатында меніњ ж±мысым жоќ. Арќар ањдып
ж‰р едім. Жан сауѓа, жан сауѓа!” – деп жалынды.
Ордада сол жолы бес к‰н бойы ойын-сауыќ болды. Оныњ
бєрін айтып жеткізу м‰мкін емес. Єміре мен Аѓашаяќ сол
бес к‰н бойы ж±птарын жазѓан жоќ. Бірінен-бірі єн ‰йренеді,
неше т‰рлі ойын кμрсетіп, μнер шыњдады. Бір к‰ні Єміре:
— Аќањ (Аѓашаяќты айтады) менен жиырма жеті жас ‰лкен.
Біраќ, екеуміз баяѓы Ќаражан байдыњ ‰йінде ж‰рген
кезімізден дос, ќ±рдас едік. Ќазір Аќањ екеуміз ќосылып,
“Ќалды-ау, ќалды-ау, ойбай, ќыз ќайда?” деген Аќањныњ
єнін орындаймыз, — деді.
Міне, осыѓан ќараѓанда, халыќтан шыќќан б±л екі
єншініњ достыѓы ертеден ќалыптасќан болса керек.
Достарыңызбен бөлісу: