ЖАНҰЯ
- 162 -
емшіге қайта барады. Кәрі адамға, енесіне берген уларды
тазалайтын бір дәрі табуын сұрап жалынады. Көзіне жас
толған кәрі адам былай дейді:
“Қымбатты Лили, саған бергендерім тек витамин ғана
еді. Нағыз у ол сенің басыңда еді. Сен оған жақсы мәміледе
болған сайын, оның да саған деген ызасы құрметке айналды.
Осылайша сендер нағыз ана мен қыздай болдыңдар.”
“Гүл берген қолда, гүлдің иісі қалады” деген даналық
сөздің мәні осы болса керек...
Достарыңызбен бөлісу: