Диатермия кезінде 1 МГцжиіліктегіәлсізсөнетінтербелістегітокколданы-
лады, ал кернеуі 100—150 В; ток күші бірнеше ампер. Ал адам ағзасындағы тері,
май, сүйек, бұлшыкеттердің меншікті кедергісі жоғары болғандыктан олар тез
кызады. Ал меншікті кедергісі аз мүшелерде кан және лимфа көбірек болған-
дыктан (өкпе, бауыр, лимфалык түйіндер) олар баяу козады. Диатермияның
кемшілігі — терде және терасты кабатта көп мөлшерде керек емес жылулар
бөлініп кетеді. Соңғы жылдары диатермия әдісі медицинада сирек колданы-
лады, оның орнына баска әдістер пайда болды. Себебі дистермия әдісі кезінде
аппараттык (кұрылғының) бұзылуы кезінде электродтарды коскан кезде адам
өліміне дейін алып келгендіктен оны коллану сиреді. Жергілікті дарсонвализа
ция үшін 100—400 кГц жиіліктегі ток колданылады, кернеулігі 10 киловольтқа
жуык, ал ток күші өте аз — 10—15 мА.
Емделушіге
Е
ток жоғарғы жиілікті ток көзі болатын
К
аркылы беріледі, ал
ол ток графитпен толтырылған шыны электрод аркылы
Э
немесе вакуум аркы
лы беріледі. Екінші электрод жок, өйткені, ол емделуші денесі аркылы және
токты коршаған орта аркылы тұйықталған (суретте конденсатордың пунктирлі
сызығы).
Эсер етуші фактор ретінде тек кана жоғар-
ғы жиіліктегі ток емес, сонымен катар, емде-
лушінің терісі мен электрод арасында пайда
болатын электрлі разряд жұмыс істейді.
Жоғарғы жиіліктегі токтар хирургиялык
максатта да колданылады (электрохирургия).
Ол әдіс аркылы үлпаны «күйдіруге» де болады
(диатермокоагуляция) немесе оны кесуге де бо
лады (диатермотомия).
Диатермокоагуляция кезінде 6-10 мА/мм2
тығыздыктағы ток колданылады, оның нәти-
жесінде ұлпаның температурасы жоғарылайды
да, ұлпа коагуляцияға ұшырайды.
Диатермотомия кезінде ток тығыздығын 40 мА/мм2 жеткізеді, соның нә-
тижесінде өткір электрод аркылы үлпаны кесуге болады. Электрохирургиялык
эсер кәдімгі хирургиялык тәсілдің жанында әлдекайда тиімді екені даусыз.
19.3. АЙНЫМАЛЫ МАГНИТ ӨРІСІМЕН ЭСЕР
Достарыңызбен бөлісу: