Диссертация Отандық ғылыми кеңесші: филология
«Әйел» концептісінің ескерткіш тіліндегі көрінісі
жүктеу/скачать 219,8 Kb.
|
Диссертационная работа Косыбаева М.М.
«Әйел» концептісінің ескерткіш тіліндегі көрінісіТіл – адамзаттың ойлау, қабылдау, пайымдау арқылы ақиқат дүниені танудың құралы ретінде ой-сананың обьективтенуі болып, қоғамдық сананың түрлерін қалыптастыруда əсер етеді дейтін болсақ, белгілі бір этностың өмір сүру кезеңі, оның мəдени-даму тəжірибесі ретіндегі ақпараттарды тілде қалдырып отыратыны анық. Əлем бейнесінде кескінделетін «Тіл: адам: Қоғам» үштігі аралық қатыстылықтың тілдік жəне əлеуметтік-мəдени негізін айқындауда «жыныс» категориясына көңіл аударудың маңызы зор. Өйткені адамдардың жыныстық ерекшелігі олардың қоғамдағы атқаратын рөлімен тығыз байланысып келіп, əлеуметтік-мəдени іс-əрекеттің нəтижесіне ықпал етеді. Əлемнің тілдік бейнесіндегі «жыныс» категориясы тілдегі «Əйел-Еркек» семантиалық оппозициясының лингвогендерлік жəне лингвомəдениеттанымдық негізі тұрғысынан сипатталады. Гендерлік лингистика XX ғ. екінші жартысында батыс елдерінде жаңа əлеуметтік-философиялық ағымдағы теориялардың пайда болуымен, феминизм идеясының күшейіп, жыныстық бөліністің əлеуметтік-мəдени шарттылығын түйсінумен, қоғамды демократизациялаумен қатар қалыптасты. Өз бастауын род жəне жақ грамматикалық категорияларына, дүниедегі жанды тіршілік иелерін сипаттайтын атаулар арқалаған ұғымдық категорияларға қатысты зерттеулерден алатын гендерлік лингвистика қазіргі заманғы орыс тіл білімінде əлеуметтік жəне психолингвистикалық, лингвомəдениеттанымдық, коммуникативтік-дискурсивтік бағыттарда дамып отырған пəнаралық сипаттағы дербес пəн болып саналады. Гендерлік лингвистика теориясын, əдістемесін талдап-түсіндіруде батыс лингвистері Дж.Лакофф, Д.Спендер, О.Есперсон, орыс лингвистері А.В.Кирилина, М.А.Китайгородская, Н.Н.Розанова елеулі үлестерін қосты. Қазақ тіліндегі гендерлік факторды зерттеу тарихи сипатқа ие. Гендер факторы қазақ ағартушы, зиялыларының еңбектерінде де жиі ескеріліп отырған. Қазақ гендерлік лингвистикасының негізін қалаушы көрнекті ғалым, тұңғыш профессор Қ.Жұбанов əртүрлі халықта əйелдер тіліне тəн спецификалық ерекшеліктер болатынын көрсеткен [179, 41 б.]. Адамзат тарихындағы іргелі түсініктердің қатарында «еркек-әйел» оппозициясының аталатыны белгілі. Ертедегі еңбектің жынысқа қарай бөлінісі еркектің асыраушы (аңшы т.б.) ретінде тұрмыста үстемдікке ие болып, абсолютті тұлға ретінде орнығуына жағдай жасады. Ерлердің қызметі табиғатпен бірге əйелді де бағындырды. Ерлер əйелдерді өздерінің жартысы деп танып, оны өздерін толықтыратын екінші «мені» ретінде мойындады, ол ұғым прецедентті мəтіндерде дəйектелді. «Əйел», «Ер адам» концептілері кез келген мəдениетте кездесетін концепт болғандықтан, əмбебаптық сипатқа ие. Концепт – тілдік ақпараттарды кодтайтын (сөзге айналдыратын, таңбалайтын) оларды репрезентациялайтын (яғни сөздің ішкі мазмұнын, мəнін танытатын, оның затқа, реалийге қатысын, шындықты бейнелеуін көрсететін) жəне оны (сөзі ақпараттарды) трансформациялайтын (келер ұрпаққа жеткізетін) тілдік таңбалар жиынтығы [180, 18 б.]. Дегенмен, «Əйел» жəне «Ер адам» концептілерінің белгілі бір қоғамға тəн нақты ерекшеліктері де бар екені анық. Осы тұрғыдан алғанда XI ғасырдағы М.Қашқари еңбегіндегі «əйел» концептісінің тілдік ерекшеліктерін ұлттық мəдениеттегі рөлі мен орнын лингвомəдени бағытта айқындау маңызды. Танымдық тұрғыдан алғанда, отбасының берекесі мен бірлігі, жанұяның ұйытқысы, ақылманы, отбасының сəні, тіршіліктің қайнар көзі деп кең ұғымда бейнелік сипатта айқындалатын «əйел» концепті, барша халыққа ортақ концепт болғанымен, əр халықтың менталитетіне, дүниетанымына, болмысына орай оның концептосферасы айқындалып отыратыны анық. Əйел баласын сипаттауда оның жас ерекшелігі, əлеуметтік орны, туыстық байланысына қарай атаулары да əртүрлі лексемалармен беріледі. Ескерткіш тіліндегі «əйел» концептісін зерделей отырып, «әйел-қыз», «әйел-қалыңдық», «әйел-жар», «әйел- келін», «әйел-ана», «әйел-отбасының өзегі», «әйел-сұлулықтың символы», «әйел-ханшайым», «әйел-үй қызметкері», «әйел-күң» тілдік модельдерін көре аламыз. Əйел баласы көне түркілер заманынан бастап түркі халықтарында ерекше құрметке ие. Көне түркілер дүниетанымында «əйел-анаға» деген үлкен құрмет Ұмай ана культінің негізінде өрбиді. Ұмай Ана жайлы аңыз-əңгімелер, салт- дəстүрлер түркі халықтарының Ұмай мифонимінің сокральді мəні нəрестенің дүниеге келуіне дейінгі, ана құрсағындағы пайда болу кезеңіне, жалпы адамзатты дүниеге əкелетін аналық негізге қатысты екенін айқын көрсетеді. Ж. Абитжанов «Ежелгі түріктер Тəңірмен қатар жер-су Ұмайға да табынған. Ұмай сөзінің «бала жататын орын» тура мағынасының негізінде бала-шағаны қорғайтын құдай» мағынасы екіншілік номинация» түрінде қалыптасқанын айтады [151, 19 б.]. Алтай тілдік бірлестігіне жататын монғол тілінде ұмай сөзі «ана құрсағы», «жатыр» мағынасында қолданылуы бұл лексеманың тарихының тереңдігіне дəлел [181, 509 б.]. Қараханидтерден бұрын тарих сахнасында болған көне түркілер ұғымында umay лексемасын өмірдің, өсіп-өнудің, əдемілік пен əсемдіктің, бақыт пен құт берекенің, үйлесімділіктің жиынтық мəнінен тұратын мифологиялық концептінің лингвистикалық бейнесі ретінде көруге болады. Яғни Ұмай ұғымы көпқырлы жəне əмбебап культ болған. Күлтегін ескерткішінде кездесетін Umay teg ögüm katın kuutıŋa inim Kül-tigin er at boldı жүктеу/скачать 219,8 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|