қуырылған құс етіне өзінің тарамыс қолдарын созып еді, анау бірден байқап,жиркенішпен
итеріп жібереді. Мен құлап жатқан баланың көзінен мынаны оқыдым деп ...баланың
жалпы жетім өмірі жайлы жырлап, анық көрсетіп жазады. Фариза осы жетім монологы
244
алғашқы қатарларында ақын адамдардың жетімдерге деген қаталдықтарын, мейірім жоқ
екенін әділеттің жоқ екнін айқын бейнелеп көрсеткен және жетім баланың олардың бір
жылы көзқарастарына зарығып соның өзі бақыт екенін жәнеде әділеттен жұрдай екендерін
алдарына келгенде тас мүсіндерінен налығанын,адалдықтың бойларында жоқ екенін
данышпан болғанға жақсы екенін бойында зұлымдықтың басым екенін соңғы
шумақтарында мейірімге ғана мұқтаж екенін айтады...
Достарыңызбен бөлісу: