153
одан түйгенін ӛлең арқылы оқырман мен тыңдарманға ақтарып салады.
“Насихат” ӛлеңінде ақын:
Адалдық жолы болар заман бар ма,
Жем болдық шын жексұрын надандарға.
Адастың деп отырмын айғай салып,
Бар тапқаным сол болды, амал бар ма… –
деп күйінеді. Ол надандық торлаған қазақ даласына адалдық келіп, әділет
жолбасшы болар күнді армандайды. Бұл арадағы ақын арманы ащы ӛксікке
толы, үнінде зарлылық басым. Ол осынау надандықтың түп тамыры
адамдардың бойындағы сауатсыздық пен қараңғылықта, жалқаулық пен
бойкүйездікте жатқанын жақсы біледі. Шәкәрімнің сыршыл поэзия арқылы
адамдық болмысты тануға ұмтылған азаматтық ірі мақсатының бірі –
ұлтының бойына бәле болып жабысқан осы бір жағымсыз қасиеттерден
арылту. “Үйретуден жалықпау” қағидасын ұстанған Абайды дана ұстаз
таныған Шәкәрім ұлы ақын ұсынған адамды адамдыққа тәрбиелеу атты
жанды идеяны одан әрі дамытты. Данышпан Абай:
Болмашы кекшіл,
Болсайшы кӛпшіл.
Жан аямай кәсіп қыл! –
деп нақыл айтса, Шәкәрім де ұлтқа қызмет етуді адам баласының ең басты
міндеті, қасиетті парызы санайды.
Достарыңызбен бөлісу: