Сен ушш, туган ел1м, деп серт берш,
Жорыккд кетп атганып кекп бала.
Лириканыц антик эдебиетшде кеп тараган турлершщ
6ipi —
идиллия (грекше
eidyffion — суреттеу, сурет) — элдеб1р
парыксыздау салтанат, кдракетаз кызык, уайым-кдйгысыз
кызгылт
eMip
туралы жыр. Идиллиялык елецнщ такырыбы
— мал баккдн, шеп шапкдн, епн салып, балык аулаган
адамдар турмысы, олардьщ сулу табигат кушагьшда етщ
жататын той-думаны, сауык-сайраны. Байыргы Грецияда
мундай елендерд1 Феокрит, Римде Вергилий жазган. Кешн
Кене дуние эдебиеттщ классикалык улгшерше елЬсгеу
ретшде бул турд1 француз акьшдары кдйта жащыртты.
Идиллия Сумароков, Херасков, Княжнин, Жуковский,
Гнедич сиякгы орыс акывдарьщда да бар.
BipaK
б1здщ
дэу1р!м1зде бул жанр менш жогалтты, кдз!р идиллиялык
елец жазып жургендер некен-саяк немесе жок-
XIV гасырдагы француз эдебиетшде идиллия
мадригалга
(французша
madrigal — малшы сазы) ауысты. Бул да басында
жым-жырт, ьщ-жъщсыз ракдт пршЫкп мадактайтьш елец
болатьш, кешн эйелдерге арналган альбомдык сипатка кеш-
Достарыңызбен бөлісу: