Оқулық "Білім беруді дамытудың федералды институты"
жүктеу/скачать 9,08 Mb. Pdf көрінісі
|
| 10.1.
ДЛФО теориясы Лиофобты дисперсті жҥйелердің агергативті тҧрақтылығын сипаттау ҥшін екі ресей ғалымы — Б.В. Дерягин және Л.Д. Ландау кейінірек оларға тәуелсіз — екі голланд ғалымы — Э. Фервей мен Я. Овербек осы ғалымдардың фамилиясының бірінші әріптемен ДЛФО теориясы деп аталған теорияны ҧсынды. Теория негізінде сыналаушы қысым туралы ҧғым жатыр. Сыналаушы қысым П беткі қабаттар бір бірін жабу нәтижесінде екі фазааралық беттер арасындағы пленка (қабатша) қалыңдығының h қатты азаюы кезінде пайда болады. Ӛзара әрекеттесетін беткі қабаттардың қалыңдығы бірдей 5 делік. h < 25 болған шартта пленканы шектейтін беткі қабаттар бір бірін жаба бастайды (10.1, б сурет), салдарынан жақындаған фазалардың әрекетімен қоса, фазарлық қабаттардың әрекеті әсерінен— сыналаушы қысым туындайды. Сыналаушы қыымды пленкадағы және пленканы қаршаған фазадағы гидростатикалық қысымдардың айырмасы ретінде қарастыруға болады. Осылайша, сыналаушы қысым тартылу кҥшімен қоса тебілу кҥшін де ескеретін жиынтық параметр болып табылады. Осыған байланысты ыналаушы қысым пленканың қалыңдауын тудыратын оң шама да, пленканы жҧқартатын теріс шама да бола алады. Әрекеттесетін фазалар арасында туындайтын кҥштердің табиғатын ескере отырып, келесі сыналаушы қысымдарды қарастырады: молекулалық — П m (Ван-дер-Ваальс кҥшінің әсерінен туындаған); электростатикалық — П е (қосарланған электр қабатынынң әрекеттесуінен туындаған); қҧрылымдық — n s (сольватты қабатты жапқан кезде ерітінді қҧрылымының ӛзгеруінен туындаған); адсорбциялық — П a (пленкадағы еріген заттың біркелкі тарамауынан болған); стерикалық — П с (Стабилизатор — ББЗ мен полимерлер, адсорбциялық қабаттарының). Сыналаушы қысымның әр қҧрауышы оң да терңс те бола алады. Жалпы П мынадай тҥрде кӛрсетуге болады: ( 10.1 2) Сыналаушы қысымның электростатикалық және молекулалық қҧрауышын ғана қарастырумен шектелееміз. жүктеу/скачать 9,08 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|