Оқулық Ә.Ә. Шортанбаев, С. В. Кожанова
жүктеу/скачать 10,03 Mb. Pdf көрінісі
|
immunologia Shortanbaev- казакша
| пролиферативтiк
– дифференциялаушы белгiнi В-лимфоциттер тасымалдаушылардан алады. Екiншi белгiнiң берiлуiн қамтамасыз ету үшiн тасымалдаушының құрылымы келесi талаптарға сай келуi керек: жоғары молекулалық салмақ; молекуланың қатаң сызықты құрылымы; молекула полиэлектролит болуы қажет (яғни аттас зарядталған химиялық топшалардан тұруы керек). Табиғи антигендердiң iшiнде осы талаптарды қанағаттандыратындар бактериялық полиқанттар (БП) және липополиқанттар (ЛП). Олар негiзгi Т-тәуелсiз табиғи антигендер болып табылады. Бактериялық полиқанттардан және липополиқанттардан басқа табиғи Т-тәуелсiз антигендерге, мысалы, сальмонеллалардың антигендерi, пневмококктық полиқанттар, iшек таяқшаларының полиқанттары жатады. Т-тәуелсiз жасанды антигендерге гаптенмен байланысқан полиэлектролиттер жатады. Т-тәуелсiз поликлондық антигендерге – В-лимфоциттердiң митогендерi де (полиқанттар, лаконос митогенi және т.б.) жатады. Т-тәуелсiз антигендер барлық табиғи антигендердiң 10%-ын құрайды. Табиғи антигендердiң көпшiлiгi шамамен 90%-ы - нәруыздар, соңғы екi талапқа жауап бермейдi. Олар тимустәуелдi антигендер болып табылады. Т-тәуелдi антигендерге: трансплантациялық, тiндiк арнайы антигендер, сарысулық нәруыздар, бактериаялық уыттар, бөгде эритроциттердiң антигендерi, көптеген вирус антигендерi және тағы басқалары жатады. жүктеу/скачать 10,03 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|