«... “Қап! Біздің жағдайымыз өкінішті-ақ”. Бұл
қандай кітап! Ешқандай да бір кіші-үлкен нәрсе
қалдырмай, (жасағандарымыздың) барлығын сара-
лап шығыпты” деседі»
(Кәһф, 49)
аятының түсініктеме-
сінде кіші күнә – мүмин адамды мазақ етіп жасалған
күлкі, үлкен күнә – сол кезде қатты қарқылдап күлу
деген
(Ихя, III, 294)
.
МүМИННІң күЛІМдЕуІ ЖүЗІНдЕ,
МұңЫ – ЖүРЕГІНдЕ...
Барлық бұл ақиқаттарға қарағанда мүминнің көңі-
лінде белгілі мөлшерде мұң мен қайғының болуы тиіс.
Сонымен қатар көңілі мұңлы, қайғыға батса да, жүзі
тәтті күлімсіреп жайнап тұруы керек.
Расында Хазіреті Әли
былай деген:
«Мүминнің күлімсіреуі – жүзінде, мұңы – жүре-
гінде».
Яғни, кәміл мүминдердің мұңы мен көз жастары өз
құлшылықтарындағы қате-кемшіліктерін ойлағандықтан
көзден таса, оңаша, әсіресе таң сәріде көрініс табады.
Олардың бұл ішкі жан дүиелерін сын тезіне салып, өз
КҮЛІМСІРЕУ
ًةَريِبَك َلاَو ًةَريِغ َص ُرِداَغُي َلا ِباَتِكْلا اَذَه ِلاَم اَنَتَلْيَو اَي َنوُلوُقَيَو
қателіктерін ойлай отырып, төккен көз жастарымен
көңіл айналарын жууы жүздеріне шағылысқан нұрдың
бастауын да құрайды.
Достарыңызбен бөлісу: | 
