Жәрир ибн Абдұллаһ
былай дейді:
«Әлем мақтанышы Мырзамыз
r
мен мұсылман
болған күнімнен бері құзырына кіруден тыймайтын
және көрген сайын күлімсірейтін»
(Бұхари, Әдеп, 68)
.
Абдұллаһ ибн Харис
:
«Аллаһ Елшісінен көп күлімдеген адам көрмедім» –
деген
(Термези, Мәнәқиб, 10)
.
Хадис шәрифтерде былай делінген:
«Дін бауырыңды күлімсіреген шырай танытып
қарсы алудан тұрса да, ешбір жақсылықты қор
көрме!»
(Мүслим, Бирр, 144)
.
«Әр жасылық – садақа. Бауырыңды күлімсіреп
қарсы алуың және өз ыдысыңдағы судан бауырың-
ның ыдысына су құйып беруің де жақсылық болып
саналады»
(Термези, Бирр, 45) 1970; Ахмед, III, 344; Бұхари,
Әдәбүл-Мүфрад, №304)
.
Расул Әкрәм
r
Мырзамыз кедейлерге беретін бір
нәр-се таба алмаған кездерде ұялғанынан басын басқа
жаққа бұратын. Осы себепті мына аят кәримә түседі:
اَهو ُجْرَت َكِّبَّر نِّم ٍةَم ْحَر ءاَغِتْبا ُمُهْنَع َّن َضِرْعُت اَّمِإَو
ًارو ُسْيَّمًلاْوَق ْمُهَّل لُقَف
127
КҮЛІМСІРЕУ
128
Достарыңызбен бөлісу: |