Доминикандықтар діннен азғандар және еркін ойлайтындарға қарсы
ӛздерін
ымыраға
келмейтін
және
қатігез
ретінде
кӛрсетті.
Доминикандықтардың ордені қатаң және орталықтандырылған қҧрылымды
қамтыды, онда қатаң тәртіп пен «басшыға» толық бағыну ҥстем болды.
Орден дін ілімінің жарқын саңлақтарын тәрбиеледі: Ҧлы Альберт, Фома
Аквинский, Савонарола.
Монахтық бауырластықтар халыққа жақын болды және кӛп жағдайда
халықтың қайғысына ортақтасқан. Рим папаларының ҥй жағдайында
ауруларға медициналық кӛмек кӛрсетулері арқылы монахтық ордендер
ауруханалар салды, халыққа білім берумен, қайырымдылық және
миссионерлік әрекетпен айналысты. Сонымен қатар, бҧл ордендер папа
кеңесінің қҧралы ретінде танылды және осындайлар жиі жағымсыз
жақтарынан кӛрініп отырды.
Монахтықтың мойнында болмысын баса айту қажет саналатын
инквизицияның қҧрбандары саналады.
Инквизицияны (латынша – «іздеу салу») Григорий папасы IX – XIIIғғ. жаңа кҥпірлерге қарсы кҥрес ҥшін
қҧрды. Оны қҧрудың идеялық негізі болып бидай және арамшӛбі туралы
атақты ӛсиет әңгімесі қызмет етеді, мҧнда арамшӛптерді жинап, «ӛртеу»
қажет (Мф. 13:24-30).
Қоғамды әр тҥрлі «арамшӛптерден», яғни, кҥпірлерден қҧтқару
қажеттігін «періште дәрігер» атанған Фома Аквинский және басқа да
христиан шіркеуінің беделділері уағыздаған.
Кҥпірлер шіркеулік және ақсҥйектік билік иелеріне қандай қасиетімен
жақпады? Біріншіден, олар рухани және ақсҥйек билеушілер арасында
орнаған зҧлымдық пен азғындықты кескіндеді, бҧған олар И. Христостың
қарапайым қасиетін қарама-қайшы қойған. Екіншіден, олар Библияға
тҥсінік беруде дін басылары мен рәсімдерді орындаудағы монополиядан бас
тартты: шіркеуде дҧға қылу басқа жерлерде дҧға қылудан жақсы жер емес.
Ҥшіншіден, барлық кҥпірлер шіркеудің ӛзімен жеке «мағынасы
ашылмаған», Наным символында қҧрастырылған қағидаларға қол сҧққан.
Кҥпірлер арасында ҧйымдастырылған келесі бағыттар анықталды: