Ғылымның тарихы мен философиясының пәні
Ғылымның қызметтерін классификациялау. Ғылымның қызметтері:мәдени, гуманистік, экологиялық. мәдениет қызметі
жүктеу/скачать 436,98 Kb.
|
- Бұл бет үшін навигация:
- 11.Ғылым және қазіргі заманның жаhандық мәселелері Жаһандану
| 10. Ғылымның қызметтерін классификациялау. Ғылымның қызметтері:мәдени, гуманистік, экологиялық. мәдениет қызметі
Ғылым әдіснамасы, дәстүрлі мағынада, ғылыми іс-әрекеттің әдістері мен процедуралары туралы ілім, сонымен қатар Жалпы таным теориясының (эпистемология), әсіресе ғылыми таным теориясының (эпистемология) және ғылым философиясының бөлімі. Әдістеме қолданбалы мағынада — бұл нақты пән-физика, химия, биология және басқа да ғылыми пәндер шеңберінде білім алу және әзірлеу барысында зерттеуші (ғалым) сүйенетін зерттеу қызметінің қағидаттары мен тәсілдерінің жүйесі (кешені, Өзара байланысты жиынтығы). Әдіснаманы әдіснамамен шатастырмау керек. Ғылым әдіснамасының негізгі міндеті-білімнің эвристикалық формасын қатаң тексерілген және сынақтан өткен принциптер, әдістер, ережелер мен нормалар жүйесімен қамтамасыз ету. Методологиялық ғылым ерекшеленеді.Таным шындықты қабылдау модельдерінің құрылысы ретінде түсініледі. Теориялық модельдердің құрылысы ғылымның негізгі" күші " болып табылады, бұл теорияның эвристикалық дәлелдерін шындықты сипаттаудың жеткіліктілігі тұрғысынан шындықтың өлшемі ретінде қарастыруға мүмкіндік береді. Атап айтқанда, зерттеу қызметінде (мысалы, құқықтану саласында) жетістікке жету үшін ғалым әдістің "құпиясын" игеріп, ғылыми ойлаудың эвристикалық технологиясын игеруі керек. Қолданыстағы әдіснаманы игеру қажет, өйткені әр зерттеуші өзінің ғылыми мектебін құруға толық негіз бере алатындай ізбасарлары жеткілікті болатын өзіндік, өзіндік ғылыми зерттеу әдіснамасын жасай алмайды. Сондықтан зерттеушілердің негізгі бөлігі ғылыми нәтижелерге қол жеткізу үшін дәлелденген әдіснамалық әдістерді қолдана отырып, қолданыстағы бағыттарға (әдістемелерге) қосылуы керек. 11.Ғылым және қазіргі заманның жаhандық мәселелері Жаһандану немесе глобализация (ағылш. Global - «әлемдік», «дүниежүзілік», «жалпы») - жаңа жалпыәлемдік саяси, экономикалық, мәдени және ақпараттық тұтастық құрылуының үрдісі. Терминді ғылыми айналымға алғаш рет 1983 жылы енгізген америкалық экономист Теодор Левитт. Жаһанданудың жаңа сатысының түрлі аспектілерін 20 ғасырдың ортасынан бастап Уолт Ростоу, Дэниел Белл, Алвин Тофлер, Питер Дракер, Джон Нейсбитт, Лестер Туроу зерделеді. Олар ғылымға “интеллектуалдық индустриялар экономикасы”, “ақпараттық қоғам”, “техникалық революция”, “ақпараттық жарылыс”, “ғаламдық ауыл” деген ұғымдарды енгізді. жүктеу/скачать 436,98 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|