1. Буддизм философиясы. Буддизмнің негізгі бағыттары
Буддизм (санскритше – बुद्ध धर्म, buddha dharma Будданың ілімі) — дүниежүзіне кеңінен таралған негізгі 3 діннің бірі. Б.з.б. V-VI Үндістанның бүгінгі Бихар штатында пайда болды. Буддизмнің негізін салушы Сиддхарта Гаутама деп есептеледі. Буддизм басқа ілім-танымдарды бойына оңай сіңірді және оның негізгі қағидасы жан иесіне жамандық жасамау болғандықтан, жер жүзіне соғыссыз тарады. Қазіргі кезде Буддизм
дінін 1 млрдқа жуық адам ұстанады.
Буддизм философиясы - буддизмнің әртүрлі бағыттары мен мектептері аясында қалыптасқан әлемге, адамға және танымға ұтымды негізделген көзқарастар жүйесі. Буддизм философиясы брахминдік алыпсатарлықпен бірдей проблемалық өрісте әрекет етеді, оны өз тұрғысынан қайта қарастыруға тырысады; буддист теоретиктері жасаған философиялық шындық, өз кезегінде, брахманистік ойдың дамуына айтарлықтай әсер етеді және негізінен брахманистік философиялық жүйелердің пайда болуын анықтайды. Буддисттік философияның дамуында вайбхашик пен саутрантиканың ерте мектептері және махаян мадхьямика мен йогачара маңызды рөл атқарды.
Буддизм жолы философиялық ойлар мен медитацияны біріктіреді. Буддисттік дәстүрлерде босатудың көптеген жолдары бар, оларды талдай отырып, Үндістандағы және одан кейінгі Шығыс Азиядағы буддисттік ойшылдар феноменология, этика, онтология, эпистемология, логика және Уақыт философиясы сияқты әртүрлі пәндерді қарастырды.
Ерте буддизм сенсорлық органдар (аятана) арқылы алынған эмпирикалық дәлелдерге негізделді және Будда белгілі бір метафизикалық сұрақтардан алыстап, оларға жауап беруден бас тартқан сияқты, өйткені олар босатылуға ықпал етпеді, керісінше одан әрі болжауға әкелді. Буддизм философиясындағы қайталанатын тақырып ұғымдарды нақтылау және буддистердің орта жолына қайта оралу болды.
2. Буддизмнің негізгі бағыттары
Әр түрлі әлеуметтік-мәдени жағдайларда дамып, буддизмнің негізін қалаушының ілімі әртүрлі формада болды және көптеген түсініктер, түсіндірулер алды, бірнеше рет қайта түсіндіріліп, игерілді. Буддизм оңтүстік, оңтүстік-шығыс және Орталық Азия мен Қиыр Шығыста, содан кейін азиялық емес аймақтарда кең таралды. Ол жергілікті сипаттамаларға ие болды, өзіндік пішінге ие болды. Ешқашан буддисттік шіркеу болған емес, әлемдік буддисттік дәстүрдің әкімшілік бірлігі. Өмірді қауымдық ұйымдастыру принципі, Сангхи, буддистер қауымдастығына демократиялық элементтерді енгізді. Будданың әр ізбасарының басты міндеті-бостандыққа қол жеткізу, нирвана-тәуелсіз рухани жолға бағытталған.
Буддистер қауымдастығы негізін қалаушының көзі тірісінде бірлікті білмеді. Әр түрлі мектептерге, бағыттарға, ағымдарға Ұсақтау процесі әлі де жалғасуда.
Теравада (хинаяна)
Теравада ("ақсақалдар туралы ілім") монахтар мен монахтар үшін шарап ережелерін қатаң сақтау мектебі болып саналады. Олар үшін Будда - рухани жетілу процесінде ағартушылыққа қол жеткізген, жүздеген туылу кезінде әр түрлі формада болатын тіршілік иесі. Теравада ізбасарлары рухани тәжірибе ретінде әртүрлі медитация әдістерін кеңінен қолданады. Философиялық ізденістер осы бағытты ұстанушыларға тән емес. Мінез-құлықтың негізгі реттеушісі тәртіптік жарғыны (Vinai) ерікті түрде сақтау болды.
Махаяна
Махаяна ("ұлы күйме") - буддизмдегі екінші тарихи бағыт, біздің дәуіріміздің басында тәуелсіз бағыт ретінде қалыптасты. Махаяна Вьетнам, Қытай, Корея, Тайпей (Тайвань) және Жапонияның әртүрлі мектептерімен ұсынылған. Махаянада бодхисаттв идеясы дамыды-басқа тіршілік иелерін құтқаруға көмектесетін жоғары тіршілік иелері. Бұл ағартушылыққа қол жеткізген, бірақ басқаларға көмектесу үшін сансарда бірқатар туылуды жалғастыратын аспан жаратылыстарының класы. Оқу-жаттығуға махаяны болып саналады, бұл будда жетуі мүмкін әр. Махаянада буддалардың сансыз саны танылады. Будда барлық нәрсенің біртұтастығының жоғарғы қағидасы ретінде қарастырылады, ол әрқашан және барлық жерде болады. Барлық ғалам Будданың ғарыштық денесі ретінде қарастырылады, медитация жағдайында кіруге болатын аспан елдері туралы түсінік қалыптасады. Махаянаның бодхисаттвалар туралы ілімінің апофеозы - олардың Құдайға табынуы. Ең құрметті бодхисаттва Авалокитешвара мен Майтрея - махаббат пен мейірімділіктің көрінісі. Авалокитешвараның жердегі бейнесі Далай лама болып саналады.
Вайраяна
Вайраяна ("Алмаз күймесі") ерте буддизм мұрасы жаңа тәжірибелермен, мәтіндермен, мифологиямен және рәсімдермен толықтырылған үшінші ірі бағытқа айналды. Вайраяна Үндістанда V ғасырда қалыптаса бастады, ол бастамалар мен рәсімдерге баса назар аударумен, йоганың жаңа түрлерін өсірумен сипатталады. Моральдық тыйымдарды орындау міндетті емес деп санайды. Буддисттік тантризмге сәйкес, жердегі өмірдегі кез-келген сенуші үшін Будданың ең жоғары деңгейіне қол жеткізуге болады, ол үшін сиқыр, йога, түрлі рәсімдер, мантраларды оқу қолданылады, әйелдердің рухани-йогикалық жетілуіне ерекше мән беріледі. Дхарма (буддисттік ілім) қорғаушысы ретінде әрекет ететін әйел құдайлары мен рухтарының (дакини) жаңа класы туралы түсінік қалыптасады.
Ламаизм
Ламаизм-бұл пригималай аймағының халықтарының махаяна, вайраяна және архаикалық сенімдерінің синтезі. Рәсімдерді орындау ламаизмде қайта туылу тізбегінен шығудың негізгі жолы ретінде түсіндіріледі. Ғибадатханаларда қасиетті заттарға табыну, канондық мәтіндердің жинақтары, ең құрметті фигуралардың суреттері сақталған. Ламаизмде дұғалардың мәтіндері бар айналмалы дұға барабандары танымал болды. Ламаизмнің әртүрлі бағыттары қалыптасты және ТАМЫРЛАДЫ, соның ішінде XV ғасырда дамыған "қызыл қалпақ" және "сары қалпақ" (гелукпа). Гелукпа басшысы-Далай-лама ("лама-Мұхит [даналық]") - Авалокитешвараның бейнесі ретінде құрметке ие. Тибетте басым, Моңғолия, Бурятия, Қалмақияда таралған лламалардың некесіздігін талап ететін бұл бағыт. XVII ғасырда. Далай лама ұзақ уақыт бойы ламаистік дәстүрдің орталығына айналған Тибеттің рухани және зайырлы басшысы ретінде танылды. Ламаизм Орталық Азия қоғамдары мәдениетінің маңызды элементіне айналды.
Қорытынды
Фактiлердiн басым көпшiлiгiнде адамзат өмiрi қайғылы көрiнiс болып табылады, әрине, егер бiз оны сол күйінде, алдамшы иллюзияға бермей қарастырсақ. Эгоистикалық ұмтылыстардың арасында, тiршiлiк ету үшін аяусыз күрестiң арасында адамзаттың моральдық жағына тән адамдар арасындағы махаббат пен ынтымақтастық идеалына деген ұмтылыстар жоғалады. Бiрақ, адам бақытынa opaй, осы қараңғылық пен зұлымдық пен өзiмшiлдiктiң ортасында түнгi қаранғылықта жарық сәулесін төгіп тұрған, анда-санда өздерiн толығымен адамзаттың қызметiне берiп, өзiмшiлдiк ұмтылыстарды жеңетiн адамдар бар. Бұл адамдар қандай-да бiр түрде адамды шындыққа ұмытып кеткен жолға бағыттайды, оған өзі тастап кеткен махаббат идеалына деген сенiмiн жандандыруға тырысады. Адамдар ретiнде олар, әрине, ақиқатқа жету жолында қателіктер жiберiп, дұрыс емес жолға түсіп кетуi мүмкiн едi, бiрақ бұл олардың адам ойынын даму қозғалтқыштары және адамның ар-ожданын ояту құралдары ретiндегi еңбегін төмендетпейді. Шакьямуни немесе Ұлы Будда, Үндістанның дiни реформаторы және пессимистiк iлiмнiң негiзiн қалаушы осындай адамдарға тиесiлi болды. Адам өмiрi негiзiнен азап пен қайғы-қасіретке толы, сондықтан оның жүгі ауыр. Ол осының бәрi туралы ойланып, оны жарықтандырған шындықты тапты және ол «нұрландырылды» немесе ежелгi үндіде Будда бұл ақиқатты өзiнiң iлiмi негiзiнде қойды, ол көп ұзамай танымал болды және көптеген жақтастарын тапты. Сонымен оның Діні -Буддизм деген атау алды.
Қолдынылған әдебиет:
Андросов В. П. Будда Шакьямуни и индийский буддизм. Современное истолкование древних текстов. — М.: Издательская фирма «Восточная литература» РАН, 2001. — Б. 508. — ISBN 5-02-018236-2
Ермакова Т. В., Островская Е. П. Классический буддизм — СПб.: Азбука-классика; Петербургское Востоковедение, 2004. — Б. 256. — (Мир Востока). — ISBN 5-85803-268-0 (Петербургское Востоковедение). ISBN 5-352-00735-9(Азбука-классика).
Лысенко В. Г. Ранний буддизм: религия и философия. Учебное пособие — М.: ИФ РАН, 2003. — Б. 246. — ISBN 5-201-02123-9.
Торчинов Е. А. Введение в буддологию. Курс лекций — СПб.: Санкт-Петербургское философское общество, 2000. — Б. 304. — ISBN 5-93597-019-8.
Достарыңызбен бөлісу: |