3. Ренессанс дәуіріндегі адамның индивидуалистік түсінігі (Пико делла Мирандола). Жаңа заманның механистикалық антропологиясы (Б.Паскаль, Ж.Ламетри). Л.Фейербахтың анропологизмі
И.Канттың үшінші сұрағына жауап беру бұдан да қиынырақ: мен неге үміттене аламын? Бұл сұрақтың мәнісі – өз зердеңе,еркіңе, еңбегіңе, адамдардың ынтымақтастығына үміттенуге бола ма немесе жасампаздың, құдайдың, ғарыштық зерденің абыройына, яғни адамнан жоғары тұрған күшке үміт арту керек пе?
Адамдар әрқашан құпияны тасымалдаушыларға, керемет жасаушылар мен шексіз беделділерге табынып келді, өйткені олардан жердегі дүниеде болмаса да, аспандағы дүниеге азат болу үмітін көрді. Екінші жағынан, еркіндік ойымен атеизм балама ретінде адамның өзіне, өз күшіне, топтық ынтымақтастыққа деген үмітін жақты. Нақты өмірде адамдар өз үміттерін бәрінен де бұрын өздері жататын әлеуметтік топпен байланыстырады. Бұларға ол туралы адам «біз» деп айта алатын ұлыс, ұлт, сенімі ортақ адамдар немесе отандастар (мысалы, қазақстандықтар, мұсылмандар, т.б.), ұжым, отбасылық клан жатқызылуы мүмкін.
3. Ренессанс дәуіріндегі адамның индивидуалистік түсінігі (Пико делла Мирандола). Жаңа заманның механистикалық антропологиясы (Б.Паскаль, Ж.Ламетри). Л.Фейербахтың анропологизмі
Жоғары күштерге жүгінбейтін жалпыадазаттық ынтымақтастық мұраты өзін бірыңғай тұтас деп сезінуінің барысында, жаһандық проблемалар қауіптілігінің артуымен үлкен қолдауға ие бола түсті. Сондай-ақ Жер тұрғындарына термоядролық немесе экологиялық апатқа жол бермейтін және зердесіз адамзатты ғарыштық этика ережелеріне үйрететін жерден тыс өркениеттердің, ғарыш келімсектерінің көмегіне үміттенуге болады деген пікір де тарай бастады. И.Канттың төртінші сұрағы адам болмысы мен өмір сүруінің барлық қалған сұрақтарын қамти отырып алғашқы үшеуін іске асырады.
Тақырып бойынша бақылау сұрағы адам мәселесіне алғаш назар аударған грек ойшылы?
