Осылайша, химиялық потенциалды есептеу үшін теңдеудегі екінші қосылғыш – бұл ΔSаралас, абсолютті температураға көбейтіндісі.
Концентрация неғұрлым көп болса, химиялық потенциал соғұрлым жоғары болады. Жүйе ең аз бос энергияға ұмтылады.
Жүйенің жалпы бос энергиясы-бұл әр компоненттің моль санының қосындысы, көрсетілген концентрациядағы моль компонентінің бос энергиясына көбейтіледі (яғни химиялық потенциал).
μi дің i-ші компоненттің концентрациясына тәуелділігін оңай орнатуға болады:
Еріген заттың химиялық потенциалы i-ші компоненттің бірлік концентрациясы бар ерітінділерде байқалуы керек.
тепе-теңдіктегі қайтымды реакция үшін:
aA + bB ↔ cC + dD
тепе-теңдік күйінде (p және T = const) реакция өнімдерінің Гиббс қосындысының энергиясы реаегенттердің Гиббс қосындысының энергиясына тең деп айтуға болады, басқа жағдайда тепе-теңдік бір жаққа немесе басқа жаққа ауысады:
(18) теңдеудің негізгі мәні мынада: теңдеудің сол жағы тұрақты болғандықтан (яғни концентрацияға тәуелді емес), оң жағы да реакцияға қатысатын барлық заттардың жалпы концентрациясына тәуелді болмауы керек.
(18) теңдеудің негізгі мәні мынада: теңдеудің сол жағы тұрақты болғандықтан (яғни концентрацияға тәуелді емес), оң жағы да реакцияға қатысатын барлық заттардың жалпы концентрациясына тәуелді болмауы керек.
Демек, (18) теңдеудегі жақшадағы өрнекті көрсету үшін жаңа шаманы-тепе-теңдік константасын енгізуге болады:
Kтт = (CcC ∙ CdD)/(CaA∙CbB), (p және T = const)
∆G0 = – RTlnKтт
Мұны Гиббс энергиясы негізінде қарастырамыз:
G = f(p, T, n1, n2, … nk),
мұнда n1, n2, … nk – бұл моль сандары 1, 2, … k- компоненттер.
Сондықтан толық дифференциалы dG Гиббс энергиясының қысым мен температураның өзгеруі нәтижесінде Гиббс энергиясының өзгеруінен ғана емес (сәйкесінше dp және dT-де), сонымен қатар
