109
сипаттайды, олар оның «кӛршілес» жүйелермен ӛзара әрекеттесуіне
қатысты факторлардың әсерімен байланысты, берілген жағдайда
олар сол қоғамда қабылданған білім беру жүйелері болып табылады»
[168, 21 б.]. А.В. Петровский бойынша, әлеуметтік дамудың барлық
жағдаяты осы процестің макро - және микрофазалары ретіндегі
бейімделу, дараландыру және интеграциядан ӛту ҥстіндегі адамның
тҧлғалық дамуын анықтайды.
Ең бірінші кезекте отандық психологияда зерттелінген (Л.С.
Выготский, А.Н.
Леонтьев, Б.Г. Ананьев, А.В. Петровский) тҧлға
дамуының келтірілген тҧжырымдамасы Л.С. Выготский бойынша
,
«даму дегеніміз ең бірінші кезекте, бұрынғы сатыларда болмаған
жаңаның үнемі пайда болуы және қалыптасуымен…баланың даму
сатыларына шығу барысында қоғамдық пен жекенің бірлігі ретінде
сипатталатын ӛзін-ӛзі қозғалысқа түсіруші үздіксіз процесс»
[49, 248
б.]. Л.С. Выготскийге сәйкес, дамудың басқа тҧжырымдамасы мақсатты
ӛзін-ӛзі дамытушы тҧлғаның
автономды, ішкі, ӛмірлік екпінімен ӛзін-
ӛзі бекіту және ӛзін-ӛзі жетілдіруге жігер беруге бағытталған,
шығармашылық эволюция теорияларында кӛрінісін табады [49, 248 б.].
С.Д. Смирновтың кеңінен танымал шет елдік тҧжырымдамаларда
келтірілген тҧлғаның дамуындағы қозғаушы кҥштер мен шарттардың
талдауы осы кҥштер мен шарттардың қалайша дәлелденетінін кӛрсетеді
[202, 147 б.]:
-
З. Фрейд бойынша, жеке және тҧлғалық дамудың негізі туа
біткен елігу немесе
инстинкттер болып табылады, онда психикалық
энергияның жалғыз кӛзі - биологиялық елігу ғана танылады;
-
К. Юнг бойынша, «дараландыру» бірлестіктен жіктеліп бӛлініп
шығу. Дараландырудың тҥпкі мақсаты - «ӛзім» дегеннің ең жоғары
нҥктесіне жету, барлық психикалық қҧрылымдардың тҧтас және толық
бірлігі;
-
А. Адлер бойынша, адамға туғаннан бастап «бірлестік сезімі»
немесе «қоғамдық сезім» тән, ол сезім әдетте адамға ӛмірінің
бірінші
жылдары ӛзін толыққанды сезінбеу сезімін жеңіп, қоғамға кіруге
ҧмтылуға тҥрткі болады;
-
К. Хорни бойынша, тҧлғаның дамуы ҥшін негізгі энергия кӛзі –
мазасыздану, «алаңдау» және содан туған ӛзін-ӛзі қауіпсіздендіруге
ҧмтылу сезімі.
Тҧлғалық даму, адамның тҧлға, әлеуметтік жаратылыс ретінде
қалыптасуы кӛпжақтылығы соншама, оны
бір уақытта сыртқы немесе
ішкі шарттар ретінде анықтайды. «Адамның жаратылысын негізгі екі
қарама-қайшылық анықтайды, оның дамуы және оның жаратылыстық
110
қасиеттерінің саналуандылығын мен сипаттаушы кешендерде олардың
ҥйлесуі. Олар: а) табиғатты жатсыну және онымен байланыста болу; б)
қоғамнан, басқа адамдырды жатсыну және олармен байланыста болу»
[232, 27 б.]. Дамудың әрбір шартының
әсерін абсолютке апару-
теоретикалық абстракциялар мен тҥсінік берудің әдіснамалық
негіздерінің проблемасы.
Достарыңызбен бөлісу: