2- мәтін Бір топ адам бірде Әзірет Әлі шешенге келіп: «Бір сұрақ бередік, егер шын санлақ
болсаң, он түрлі жауап тауып сойле»,- дейді. Сонымен жанағылар Әзірет Әлі шешенге:
- Ғылым артық па, әлде мал артық па? - деп оқыстан сұрақ қойыпты.
Сол мезетте шешен:
— Біріншіден, ғылым артық. Өйткені ғылым - әулие-әнбиелердің мирасы; ал мал -
перғауын мен Қарынбайдың мирасы. Екіншіден, ғылым сені сақтанды, ал малды сен
сақтарсың. Үшіншіден, ғылымның досы көп, ал малдың дұшпаны көп. Төртіншіден,
ғылымды жұмсасан, арта береді, малды жұмсасаң, азая береді. Бесіншіден. ғылым саган
құрметті атақ береді, ал мал сараң деген атақ береді. Алтыншыдан, ғылым өзін-өзі
сактайды, ал малды үнемі бағып, қағу керек. Жетіншіден, ғылым қиямет кұні иесіне
шапағатын қылғызады, ал мал иесіне қисапсыз жауап бергізеді. Сегізіншіден ғылым
тозбайды, жоғалмайды. Ал мал болса, қолдың кірі, өледі, жоғалады. Тоғызыншы,
ғылым көңілді нұрландырады, адамға ақыл-ой қосады, ал мал масаттандырады. болған
үстіне бола берсе екен деп дұниеқоныз етеді. Оныншыдан, ғылым кұдайға зәһәт,
таупиық, ғибадат қылады, ал мал өз иесінің көніліне тәкаппарлық салады, - деп
тапқырлық танытыпты.
