с
,
ш
), тҧйық жолды (
п
,
т
,
қ
,
к
) болып екiге
айыpылады. Босаң жолдылаpы да ашық (
ж
,
з
), тҧйық (
б
,
д
), тҧйықтау (
г
,
ғ
)
болып ҥшке айыpылады" [63, 373-б.]. Қазақ тілі зерттеулерінде дауыссыз
фонемалар бҧған дейін ӛз ішінде айтылу жолына қарай сараланбаған-тын.
Аталған саралауды бҥгінгі кҥнгі жіктеуге сәйкестендіретін болсақ, қысаң
жолдылаpы – қатаң, босаң жолдылары – ҧяң дауыссыздарды білдіреді және
айтылу жолына қарай ашық жолды – ызың, босаң жолды – шҧғылдарды
кӛрсетеді. Ғалымның тҧйықтау жолдыға жатқызған
г
,
ғ
дауыссыздары
І.Кеңесбаевтың "Қазіргі қазақ тіліне" дейін бірде – ызың, бірде – шҧғыл
фонемаларға топтастырылса, монография шыққаннан кейін
ғ
– ызыңдаpдың,
г
–
шҧғыл дауыссыздардың тобына тҧрақтады.
А.Байтҧpсынҧлының "аңғалдары оpын талғамайды, қымқыpындысы бас
буыннан басқасында келмейдi" [63, 374-б.]. Ӛйткені
а
,
е
,
ы
дауыстылары сӛздің
басында, аяғында, ортасында да кездеседі. Ал
о
,
ҧ
қазақ тілінің тӛл сӛздерінде,
біріккен, қос сӛздерді және
ҧ
фонемасының екінші буында кездесетін бірен-
саран сӛздерді ескермегенде, бірінші буыннан аспайды. Сондай-ақ дауыссыз
p
,
у
,
и
,
ң
фонемаларының сӛз басында,
ғ
,
г
дауыссыздарының сӛз басы мен
аяғында келмейтiндеpi жӛнiндегі пікірлері бҥгінгі кҥн талабына да жауап
береді. Дәлірек айтсақ, І.Кеңесбаев дауыстыларды буын талғайтындар (
Достарыңызбен бөлісу: |