Жауабы: Психологияда ойлаудың үш түрі қарастырылады. Соның ішінде бұл ойлау түрі практикалық іс-әрекеттілік

1. Өзіміз түсінбейтін тілде сөйлеген науқастың сөзін мүлдем ұқпайсыз, азын-аулақ хабарымыз бар тілді шала қабылдаймыз. Ал науқас бізге өз ана тілінде сөйлесе толық қабылдаймыз.

А. Бұл қабылдаудың қай ерекшелігіне жатады?

А.Дәрігердің қателігі неде?

Жауабы:
1.A)Бұл қабылдаудың мағыналығы. Белгілі бір заттың мағынасын түсінбейінше, ол жайлы ақпаратты толық жинай алмаймыз. Егер заттың мағынасын түсінсек, алынатын ақпаратты толық қабылдап, оны тани аламыз.

2.A)Дәрігер түйіндеуді жасамады, дауыс ырғағы дұрыс болмады, асығып сөйлегендіктен науқас қайта сұрақтар қоюға мәжбүр болды (бұл науқасты зеріктіріп жіберуі мүмкін), дәрігер науқасқа түсініктеме жасамады және жалпы шолу болмады, егер шолу болғанда науқас пен дәрігер арасында түсініспеушілік болмас еді. Дәрігер коммуникативті біліктілікті дұрыс қолданбады да, эмпатияны білдірмеді.

1. Науқас өз сырқатын естігенде зәресі ұшып, қатты қорыққандықтан қатты айқайлап, қолына түскен заттарды лақтыра бастады.

2.Сіздің қабылдауыңызға келген науқас қабылдаудың уақытында жүргізілмегеніне шағымын айтып, жұмысыңызға қанағаттанбайтынын ашу-ызамен білдіреді.

А. Мұндай науқастармен қарым-қатынас жасаудың жолы қандай?

Жауабы:
1.А)Науқас ашу-ызаны білдіріп тұрғанмен, бұл іс-әрекетінің астарында қорқыныш, үрей сезімі жатыр. Оның қорыққаны сонша, ол ашуын сыртқа шығарып тұр. Стрессті немесе кішігірім шокты (таңырқауды) да сезінуі мүмкін.

2.А)Дәрігер науқасты өз жағына тартуы үшін оның ашуына ашумен емес, достық кейпін сақтап, мейірммен түсіністік танытуы керек. Науқасты қанағаттандырмайтын мәселе болса, дәрігер бірге шешудің жолын қарастыруын ұсынуы керек. Дәрігер науқастың сезімін ашық сезіне отырып, науқаспен жағымды қарым-қатынас орнатуға тырысуы және қақтығыстың болмауын қадағалауы керек.