2. Пайдалану салалары: 1) Минералды тыңайтқыштарды шығару ( екі еселенген суперфосфат, фосфор қышқылы, аммоний сульфаты ).
2) Мұнай өңдеу.
3) Жасанды талшықтарды шығару.
4) Жалпы металлургия.
5) Бояу мен пэриниттерді шығару.
6) Мата шығару.
7) Тері өңдеу.
8) Гальваника және тағы басқа.
Азот қышқылыншығару өндірісі күкірт қышқылынан кейін 2-ші орында. Өндіріс көлемінің өсуі азот қышқылынының тұздарының маңыздылығына тәуелді. Азот қышқылының 70-80 % минералды тыңайтқыштарда пайдаланады. Басқа 20 % келесі салаларда пайдаланылады:
1. Күкірт қышқылының нитрозды әдісінде
2. Техникалық тұздарды және нитраттарды шығаруда
3. Органикалық синтезде
4. Ракеталық техникада
5. Қопарғыш заттардың құрамында
6. Әртүрлі процестерде тотықтырғыш ретінде
Өндірістен 9 сұрыпты азот кышқылын шығарады. Реактивті және аса таза азот қышқылы кіші мөлшерде шығарылады.
Сұйылтылған азот қышқылын шығаруда негізгі шикізат ретінде: аммиак, ауа, су алынады, қосалқы материалдар мен энергетикалық ресурстар ретінде катализатор, табиғи газ, жылу және электр энергиясы алынған.
Алу тәсілінің жетілу нұсқалары: 1. Реакция вакуумда жүреді.
2. Селитраның ыдырау температурасы 80-160 0С болады.
3. Қышқылды алу уақыты 6 сағат.
4. Азот қышқылының шығымы теориялық шамасына дейін жақындатылған болу керек.
Әдістің кемшілігі: 1. Импорт жағдайы.
2. Негізгі шикізат натрий және чили селитрасы болды.
ХХ ғасырдың басында атмосфералық азотты байланыстыру шешілді және адамзат үшін азот қышқылы өндірісі үшін жаңа шикізат көзі табылды. Атмосфералық азот байланыстыру тәсілдері:
1901 жылы электр дуганның жалынында ауа азоттың фиксациясы жасалды.
1902 жылы АҚШ-та электр дуганың көмегімен атмосфералық азот фиксациясы бойынша зауыт құрылды. Поцесс өткізетін пештің конструкциясы аяқталмағандықтан, энергия шығымы жоғары болғандықтан 1904 жылы зауыт жабылды.