Су рет теу – шы ғар ма оқи ға сын ба ян дау ба ры сын да оқи ға болған жер мен,
кей іп кер лер мен, оған қа тыс ты нәр се лер мен таныс ты ру ба ры сын да қол да ны-
ла тын көр кем әде би әдіс тің бір түрі.
Сурет теу дің
пейзаж, портрет, мі нез де медеп атала тын түр ле рі бар.
Диалог – әде би шы ғар ма лар да екі кей іп кер дің не ме се бір не ше адам ның
сөй лесуі, яғ ни олар ды сөй лету тә сі лі.
Кө бі не се сахна лық қой ылым ға ар нал ған пьеса лар, дра ма лық шы ғар ма лар
диалогтен тұ ра ды.
Монолог – сөз өне рін де кей іп кер дің іш кі жай-күй ін, толға ныс-те бі ре ні сін
бей не леу мақ са тын да қол да ны ла тын тә сіл, сөйлеу ші өз ой ын бір не ме се бір-
не ше адам ға ар нап ай та тын ау ыз ша сөй леу әре ке ті. Монологтің ерек ше лі гі – бір адам ның ойының, сө зінің кө рі ніс та буында. Сахна лық монологте кей іп кер
өзі мен-өзі сыр лас қан дай бо лып, тың дау шы кө рер мен нен жауап күт пей ді.
Монологте кей іп кер дің ой-тұжы рым да ры айтылып, оның жай-күйі ай қын
аң ға ры ла ды. Мәтін де монолог диалогпен ара ла сып та ке ле бе ре ді. Монолог
жазбаша түр де де кез де се ді. Екі жағ дай да да (ау ыз ша жә не жазбаша) не гіз гі
ерек ше лі гі – бір адам ның сөй леуі не ме се бір адам ның ойы. Монолог – әде би
шы ғар ма лар да, әсі ре се, дра малық ту ын ды лар да кей іп кер дің іш кі кө ңіл күй ін
біл ді ре тін тол ғау сө зі, кей іп кер ді сөй лету тә сі лі.