Лирика Ли ри ка – (гр. lyra – ежел гі грек тер үні не қо сы лып ән сал ған му зы ка ас-
пабы) – әде би ет тің Аристотель за ма ны нан бері ке ле жат қан дәс түр лі үш те гі нің
бі рі, шын дық ты адам ның ішкі кө ңіл күйі не бө леп, ойы мен се зі мі не ас тас ты ра
су рет тей тін те рең психоло гия лық шы ғар ма лар дың тү рі. «Лира» – грек ше му-
зы ка лық ас пап тың атауы. Лира ға қо сып ай та тын өлең ді «ли ри ка» деп ата ған.
Ли ри ка – ақын ның се зі мін, кө ңіл күй ін, қуа ны шы мен сүй інішін, ар ма нын,
өмір ге де ген көзқа ра сын, іш кі тол ғаны сын, дү ни ета ны мын сыр ғып шер те тін
өлең, әде би ет тегінің бір тү рі. Ли ри ка лық шы ғар ма өлең мен жа зы ла ды, он да
автор дың не ме се кей іп кер дің дү ние ге көзқа ра сы оның се зі мін, нақты ой ын,
кө ңіл күй ін су рет теу, әсер леп бей не леу арқы лы көр се ті ле ді.
Ли ри ка лық шы ғар ма лар та қы ры бы на, маз мұ ны на қа рай: