Жа ан да ну дәу ірін де ұлт тық құн ды лық тар Жа һан да ну дың жой қын тол қы нын да жаң қа дай жұ ты лып
кет пеу үшін өре лі ха лық тар өз де рі нің ұлт тық кей пін сақ тап
қа лу дың қа мын ой лап, амал-әре кет жа сау да. Жа һан да ну ға
үй ле сім ді кі рі гу де ге ні міз – ана ті лі, ұлт тық са на, озық салт-
дәс түр мен та ри хи та ны мың ды сақ тай оты рып, адам зат тың
ал дың ғы қа тар лы мә де ние тін со лар мен үй лес ті ре қа был дау
ар қы лы әлем дік қау ым дас тық тан өз ор ның ды та бу де ген сөз.
Бұ ған қа зақ ті лі мен әде бие тін оқы ту дың са па сын арт ты ру,
салт-дәс түр мен та ри хи зер де ні ны ғай ту ар қы лы қол жет кі зу-
ге бо ла ды. Ел ба сы мыз өзі нің «Қа зақ стан дық жол» ең бе гін де
жа һан да ну жағ дай ын да ұлт ты сақ тап қа ла тын бә се ке ге қа бі-
лет ті лік са па ту ра лы бы лай деп жа за ды: «Бә се ке ге қа бі лет ті
тұл ға, ал ды мен, өз хал қы ның мә де ние ті мен ті лін бі луі ке рек.
Ту ған тіл дің мә де ни бас тау ла ры мен ру ха ни дәс түр ле рін сақ-
тау жас ұр пақ тың бой ын да жа һан да ну дың бар лы ғын жұ та-
тын, бі рың ғай лай тын жә не кі рік ті ре тін үр діс те рі не қар сы тұ-
ра ала тын дай им му ни тет тің қа лып та суы на кө мек те седі».
Қай ха лық тың бол ма сын, өз ге жұрт қа ұқ са май тын бө лек
бол мыс-бі ті мін да ра лап, өзін дік тағ ды рын ай қын дай тын
бас ты бел гі ле рі – ана ті лі мен әде бие ті, салт-дәс тү рі, өне рі
мен мәдение ті. Ана ті лі мен ұлт тық әде би ет – ұлт тың өт кен
та ри хы мен бү гін гі тағ ды ры ның са бақ тас ты ғын ор нық ты -
ру да, тұл ғаара лық мә де ни қа рым-қа ты нас ор на ту да, жас -
тар ды отан сүй гіш тік ке тәр бие леу де бас ты құ рал. Сонымен
бірге әде би ет – ұлт тың ру ха ни жа ды, адам зат да муы ның
қоз ғау шы кү ші жә не та ри хи-көр кем бая ны. Сол мол мұ ра ны
жас жет кін шек тер ге мең гер ту де қа зақ ті лі мен әде бие ті